İki sevgili sinemadan yeni çıkmış bir lokantaya girip yemek siparişlerinin gelmelerini

beklerken sohbete dalmışlardı. O sırada yanlarında ki masaya yaşlı bir beyefendi oturmuştur. Garsondan yemeğini isteyen yaşlı adam, yemeğin gelmesini beklerken camdan dışarı bakıyordur bir yandan da genç sevgillileri süzüyordur. Yemekler gelmiştir her iki masanında ve yemeğe koyulmuşlardır genç sevgililer de yaşlı adam da. Saatler yavaşça geçiyordur genç sevgililer sohbet ederek yemeklerini yiyorlardır. Yaşlı adamsa bir yandan yemeğini yiyor bir yandan dışarı bakıyor bir yandan da genç sevgilileri süzerek onları dinliyordur. Zaman hızla geçerken yaşlı adam genç sevgililerden önce kalkıp gitmiştir. Genç sevgililer yemeklerini bitirmiş hala sohbet ediyorlardır ve gece olmuştur. Yaşlı adam ise sevgililerin buluştuğu kuğular parkına giderek bir banka yavaşça oturur. Hava hafiften esiyor ve adamın narin bedenini az da olsa sarsıyordur. Adam montuna sarılıyordur ara sıra. Yaşlı adam ağaçlardan düşen yaprakları izlerken geçmişe ait hatıralar arasında kaybolmaya başlar. Geçmişe ait ne yaşanmıştı ki!.. Güzel veya kötü binlerce anı arasından hatırlamak istediği neler vardı ya da?!. Ellerini paltosunun cebine sokarak kafasını öne eğdi ve düşünmeye devam etti. Yıllar önce bu parkta tek başına değildi. Canından çok sevdiği sevdalısı ile birlikte defalarca bulunmuştu. Şimdi ise bir gece vakti tek başına ve üstelik 1085804.png picture by sahra1623

soğuk bir rüzgarın eşliğinde anılarını yeniden hatırlıyordu. Masallarda ki bir aşktı yaşadıkları. Güzel bir genç kız ve yakışıklı bir delikanlı. Yüzleri gibi içleri de temiz ve iyi olan bu gençler yakında evleneceklerdi. Planları buydu elbette. Kader de ne olacağı belli değildir. Seçtiğimiz seçimler sm-Alma-Tadema_Lawrence-a_world_of_.jpg picture by sahra1623

sm-Alma-Tadema_Lawrence-a_world_of_.jpg picture by sahra1623

doğrultusunda hayatı yönlendiririz tıpkı o gün gencin yaptığı gibi. Genç kız gelinliğini diktirmiş ve odasının en güzel yerine asarak devamlı ona bakıyordu. Düğüne bir kaç gün kalmıştı her şey hazırdı. İki genç gene kuğulu parka gelmiş ve mutlu mesut geziyorlar ve düğünden konuşuyorlardı. O gün bir hayatın bitişinin olacağını kim bilebilirdi ki. Delikanlı, kızı evine bırakır ve kendi evine doğru yola koyulur. Genç kız evdeki işlerini bitirdikten sonra günlüğüne o gün olanları yazmaya başlar. Sonra bir duş alıp yatmayı planlar. Banyoda saatlerce durur ve saatler sonra da bir ses çıkmaz kızdan. Sabah olduğunda işin aslı anlaşılır. Delikanlı evine gelir kızın, evde bir koşuşturma vardır. Ambulansın sirenlerini duyar ama ambulans çoktan evden uzaklaşmıştır. Çocuk ne olduğunu anlamaya çalışır. Herkese neler olduğunu sorar bir yandan sevdalısını aramaya koyulur. Hiç bir yerde yoktur sevdalısı sonra birinden kötü haberi alır. Çocuk bir yanda yıkılır yere sonra bu habere dayanamaz ve ayağa kalkıp hastaneye koşar. Görevlilerin müdahalesine rağmen sevdalısını görmeye çalışır ve bunu başarır da. Sevdalısının o canlı halinden artık eser yoktur. Sessizliğe boğulur her yer ve delikanlının gözlerinden yaşlar akmaya başlar. Sevdiğini son kez öper ve onu geride bırakarak evine doğru yola koyulur yıkık bir halde. Sevdalısının naaşının defnedilmesinin üzerinden bir kaç hafta geçmiştir. Çocuk sevdalısına ait eşyalara bakmaya daha yeni yeni alışmaya başlamıştı. Kutuların arasında kızın günlüğünü bulur ve okumaya başlar tek tek. Sevinçleri, hüzünleri, acıları, sevdalısına ait olan her şeyi yaşar günlüğü okurken. Yavaş yavaş son sayfalara geldiğinde kendini kötü hissetmeye başlar. Hele ki son sayfayı okuyunca kendini bir an nefes alamıyormuş gibi hisseder.
sm-Painters-Honeymoon_Frederic_Leig.jpg picture by sahra1623

sm-Painters-Honeymoon_Frederic_Leig.jpg picture by sahra1623

Günlükte yazan son sözler:Düğünüme 3 gün kaldı ve ben mutluluktan uçuyorum. Her şey çok güzel olacak biliyorum. En önemlisi sevdiğimle evleniyorum. Onunla mutlu bir hayatım olacağını biliyorum çünkü onu gerçekten çok seviyorum ve onun da beni sevdiğini biliyorum. Sevmek çok güzel bir duygu. Aşkım Seni Seviyorum!!! Bunu okuyacaksın bir gün biliyorum. Belki benle belki benden gizlice

Ama okurken şunu aklından hiç çıkarma sonsuza kadar seveceğim tek kişi sen olacaksın. Bu dünya da ve bundan sonra da ...

Yıllar geçer delikanlı asla evlenmez. Yılların hatırasını bir bir hatırlayan yaşlı adamın üstüne yine yılların hüznü bürünür ve banktan kalkarak evinin yolunu tutar. Öyle ya ne de olsa sevdiği onunla birliktedir sonsuza dek. Sadece bedenlerin olduğu bir dünya değil burası. Gerçek eş ruhların birbirlerini bulabildikleri sevebildikleri aşık olabildikleri bir dünya. Sevdalılar er geç sonsuz bir mutlulukla yine birlikte olurlar. Yeter ki yaşadıkları gerçek aşk olsun.
sevda, sevgi, gerçek aşk

Yazar: Mamoru

Yorum (9) :: Yorum yaz! :: Bağlantı :: Etiketler : Sonsuz Aşk

7/30/2008 - BU DA GEÇER

Kategori: Oykuler , Öykü

1439935317.gif picture by sahra1623

BU DA GEÇER

Mehmet nice zorluklarla büyümüş, delikanlı olmuştu. Evlenecek çağa geldiğini düşünüyordu. Lâkin evlenmek için çaldığı kapılar, hiçbir şeyi olmadığından yüzüne kapanıyordu. Allah’tan ümit kesilmez diyerek pes etmiyor, günaha girmekten korktuğu için evlenmekten de vazgeçmiyordu. Son bir ümitle köyün zengini olarak bilinen ihtiyarın yanına gitti ve içini şöyle döktü:
“Benim hiçbir mal varlığım da, beni himaye edip barındıracak kimse de yok. Bu güne kadar çeşitli işler yaparak Allah’ın yardımıyla geçinmeye çalıştım. Evlenme çağına geldim. Münasip biriyle evlenmek istiyorum. Fakat yoksul ve kimsesiz olduğumu öne sürerek bana kız vermiyorlar. Bir miktar borç verseniz… Sonra ben çalışır size öderim.”

İhtiyar bu saf ve kalbi temiz delikanlıyı dinledikten sonra şöyle der.
“Keşke param olsaydı da sana karşılıksız verseydim evlâdım. Ben köy halkının bildiği kadar zengin değilim. Bir senelik gıda ihtiyacımı karşılayacak kadar tarlam ve ekin zamanı o tarlayı sürmekte kullandığım iki de öküzüm var. Başka da bir şeyim yok.”
Genç Mehmet diretir:
“Öküzlerden birini bana verin, onu satıp parasıyla evleneyim. Ekin zamanına kadar çalışır öderim. Şayet ödeyemezsem öküzden boş kalan yere geçer, boynumda sabanla tarlayı ben sürerim.”
İhtiyar sözlerinde apayrı bir tatlılık sezdiği delikanlıyı kıramaz ve peki deyip öküzün birini verir.
Mehmet artık evlidir. Köyün hem ahlâk hem de güzellik timsali kızlarından biriyle evlenir. Hayatını mutlu ve huzurlu bir şekilde sürdürmekte, bir yandan da ihtiyara olan borcunu ödemek için var gücüyle çalışmaktadır. Ekin vakti gelmiş çatmış Mehmet bir türlü parayı denkleştirememiştir. Verdiği sözü tutmak üzere ihtiyarın yanına gider. İhtiyara:
“Size borcumu ödeyeceğimi aksi halde diğer öküzün yanına geçip tarlayı süreceğimi söylemiştim. Evlilik benim düşündüğüm kadar kolay değilmiş. Ekin vakti gelmesine rağmen parayı biriktiremedim. Buraya sözümü tutmak için geldim.” der.
İhtiyar şaşkın bir şekilde:
“İyi dersin de evlâdım seni sabanda gören köylü ne der? Ben nasıl cevap veririm? ”
Mehmet “Siz onların söylediklerine kulak asmayın. Size çıkışan olursa siz “ona sorun” diyerek beni gösterin. Ben cevap veririm.”
“Peki, Sen bilirsin” der ihtiyar.
Mehmet boynunu geçirir sabana başlar tarlayı sürmeye. İhtiyar arkadan sabanı itmekte, öküzle beraber Mehmet de çekmekte ama yanındaki öküzle bir değildir ki Mehmet. Günler geçtikçe boynunda ve omuzlarında yaralar çıkmakta gittikçe zayıflamaktadır. O yine yaratanına devamlı şükürler etmekte “Belâyı veren onu almaya da kadirdir bu da geçer elbet.”diye söylenmektedir.
O sırada yoldan geçmekte olan bir atlı Mehmet’in halini görünce merakını yenemez ve ihtiyarın yanına giderek biraz da kızgın bir şekilde ona:
“Ayıp değil mi Bey Amca utanmıyor musun? Gencecik delikanlıya eziyet ediyorsun. Bu yaptığın insanlığa sığar mı? ” diye çıkışır
İhtiyar sesini çıkarmaz ve “Bana bir şey söyleme” der. “Git kendisine sor.”
Mehmet de yolcu olduğu anlaşılan bu adama günah işlemekten korktuğu için evlenmeyi düşündüğünü parası olmadığından kendisine kız verilmediğini, ihtiyardan borç olarak bir öküz alıp sattığını ve o öküz parasıyla evlendiğini, borcunu zamanında ödeyemediği için de sabana kendi isteğiyle geçtiğini anlatır.
Atlı da sevmiştir Mehmet’i. Kuşağındaki keseyi çıkarıp önce ihtiyarın öküz parasını verir. Sonra ona da biraz para verip, o parayla bereketli olması hasebiyle koyun almasını tavsiye eder. O da atlının dediklerini uygular.

Mehmet’in mal varlığı gittikçe artmaktadır. Ovalara sığmayan sürüleriyle, emrindeki hizmetçilerle köyün ağası oluvermiştir biranda ama o hiçbir zaman gurura kapılmıyor, nimeti vereni unutmuyordu. Zekâtını fazlasıyla dağıtıyor, köyün fakirlerini araştırıp geçim sıkıntılarını gideriyordu. Özellikle de kendi geçmişini unutmuyor, evlenecek yaşa gelip de evlenemeyenlere yardım ediyordu.

İki de erkek çocuğu olmuştu. Her şey verilmişti kendisine. Servet, şöhret, sıhhat ve iki çocukla süslenen huzurlu bir aile… Seneler sonra yine aynı köyden geçmekte olan o atlı bu kez Mehmet’i o zenginlikle görünce kendisine: “Bakıyorum da hiçbir sıkıntın kalmamış. Bundan sonra rahat bir ömür sürersin” der. Mehmet de “şükürler olsun hiçbir sıkıntım yok ama sen yinede öyle deme. Bunları veren Allah elbette almaya da kadirdir. Buda geçer” diye cevap verir. Mehmet’in cevabı atlıyı şaşırtmıştır. Yine de sesini çıkartmadan atını dizginleyip uzaklaşır.
Aradan fazla bir zaman geçmemişti ki büyük bir afetin ortasında kaldı. Bir yandan fırtına bir yandan fırtınayla beraber azgınlaşan seller bütün malını yutup götürmüştü. Elinde avucunda ne varsa akan sele kaptırmıştı. Geriye sadece eşeği kalmıştı. O yine devamlı dua ediyor kendi ve ailesinin canına zarar gelmediği için yaratanına şükrediyordu. Köy ağası Mehmet afetten köyün en fakiri olarak çıkmıştı. Hanımına şöyle dert yanıyordu: “Hanım biz köyün en zenginiyken şimdi en fakiri olduk. Sadaka ve zekât dağıtırken muhtaç duruma düştük. Ben artık bu köyde kalamam. Uzak bir köye gidip oraya yerleşelim. Rızkımızı başka yerlerde arayalım.”
İki çocuğunu eşeğe bindirip kendisi de hanımıyla beraber yola koyulur. Köy köy kasaba kasaba iş aramaya başlarlar. Uğradıkları köylerden birinde çoban aradıklarını ancak köyün dışındaki kulübeden başka kalacakları yerleri olmadığını söylerler. Mehmet de kabul edip işe başlar. İlk önce kulübeyi tamir edip güzelce temizler sonra da vakit kaybetmeden işe başlar.

Mehmet dürüstlüğüyle ve işine olan bağlılığıyla burada da kendini köylüye sevdirir. Köylü başı her derde girdiğinde Mehmet’e koşar canı sıkıldığında Mehmet’e koşar, emanet bırakacak biri mi lâzım akla ilk gelen Mehmet’tir. Kısacası köylü her işini Mehmet’e yaptırmaya alışmıştır.

O günlerde yabancı olduğu anlaşılan bir adam köye gelir. Köylüye elbisesinin yırtıldığını diktirmek için usta bir terzi aradığını söyler. Onlar da kendilerinin pek beceremediğini ancak köyün dışındaki kulübede oturan Mehmet’in hanımının iyi terzi olduğunu söylerler. Yabancı eve geldiğinde Mehmet evde yoktur Mehmet’in hanımı yabancının elbisesini güzelce diker temizler. O da teşekkür ederek oradan ayrılır, ama yolda kalbine kötülük dolar. Şeytana uyup geri döner Mehmet’in hanımına: “Yolda Mehmet’e rastladım çok zor durumda sürüsüne kurtlar musallat oldu yardıma gitmeliyiz.”der. Hanım da yabancının sözüne inanır çocuklarını evde bırakıp aceleyle kocasına yardıma koşar atının terkisine binip gözden kaybolur. Mehmet döndüğünde çocuklar babalarına: “Bir adam geldi. Önce elbisesini diktirip gitti sonra tekrar gelip senin sürülerine kurtların saldırdığını aceleyle annemi çağırdığını söyledi ve annemizi alıp gitti. Mehmet’in başı ellerinin arasındadır çocuklarına: “Yavrularım adam annenizi kaçırmış. Benim başıma hiçbir belâ gelmedi. Adam yalan söylemiş annenizi kandırmış.” Çaresiz bir şekilde köylüye mallarını tek tek teslim eder. Hepsiyle helâlleşir ve oradan ayrılır. Bu sefer de köy köy, kasaba kasaba hanımını arar, ama o bu kadar sıkıntıya rağmen yine de Allah’a şükredip ondan yardım istemekte ve derdi veren Allah dermanını da verir elbet bu da geçer” der.

Böylece dolaşırlarken bir nehrin kenarına varırlar. Karşı yakasına geçeceklerdir, ama nehir azgın bir şekilde akmakta, yol vermemektedir. Mehmet ilk önce büyük oğlunu karşıya geçirir orada bırakır ve döner küçük oğluyla eşeğini alır. Nehrin ortasına varmıştı ki gözlerine inanamaz. Bir kurt oğlunu kaçırmaktadır. Telâşla büyük oğlumu kurtarayım derken küçük oğlunu da nehrin ortasında bırakır. Nehrin azgın suları oğulcağızını alıp götürür. Mehmet öylece kalakalır bir oğlunu kurda bir oğlunu da nehrin azgın sularına kaptırmıştır. Çaresiz bir şekilde dolaşmaya başlar. Bir umutla karısını ve çocuklarını arar durur. Böylece seneler geçer. Mehmet yaşlanmaya başladığını hisseder. Saçına sakalına aklar düşmeye başlamıştır. O geçirdiği uzun yıllar, o gezdiği şehirler, beldeler, ülkeler kendisini bir hayli yıpratmıştır. Mehmet yine de azminden bir şey kaybetmiyor, karısını ve çocuklarını bulma ümidini yitirmiyordu.

Bir gün uğradığı şehirlerden birinin girişinde büyük bir kalabalık görür. Neler olduğunu anlamak için kalabalığa yaklaşır. Bu sırada bir ak güvercin gelip Mehmet’in omzuna konar. Kalabalıktan uğultular yükselmeye başlamıştır. Kendi aralarında;

“Bu da kim böyle? Saçı sakalı birbirine karışmış, elbiseleri yırtık pırtık, hali perişan. Bu olmaz bir daha deneyelim” derler. Mehmet'in omzundan kuşu alıp tekrar uçururlar. Kuş döner dolaşır yine Mehmet’in omzuna konar bir daha denerler yine Mehmet’in omzunda. Meğer o günlerde ülkenin kralı ölmüş. Halk da adet olduğu üzere beyaz bir güvercin uçurur güvercin kime konarsa kral o olurmuş. Talih kuşu bu sefer Mehmet'i bulmuş. Mehmet ülkeye kral olmuş.

Mehmet kral oldum diye hemen yan gelip yatmaz. “Mademki halk bana bu görevi verdi en iyi şekilde yapmam lâzım” der. Her gece vezirleri ve diğer devlet erkânını çağırıp toplantılar yapar. Halkın arasına karışıp dertlerini dinler ve böylece devleti âdil bir idare ile yönetmeye başlar. Halk yeni kralını çok sevmiştir. Böyle birden bire çıkıp gelen biri nasıl olur da devleti böyle güzel yönetebilir. Onun Allah tarafından gönderilen bir melek olduğuna dahi inananlar vardır.

Mehmet gece yaptığı toplantıların birinde baş vezirini göremez. Ertesi sabah veziri çağırıp toplantıya neden katılmadığını sorar. Vezir de “Efendim benim ev biraz şehrin dışında, eşim de yalnız olduğu için geceleri onu tek başına bırakıp gelemiyorum,. Onun için sizden gece toplantılarından affımı istiyorum.”der. Mehmet izin vermez. “Toplantıların faideli geçebilmesi için senin de katılman lâzım. Ne olursa olsun bu toplantılara katılacaksın. Eğer eşinin başına bir şey gelmesinden korkuyorsan evinin kapısına iki nöbetçi bırak.” der. İşte Mehmet devleti böyle idare eder. Hiçbir gevşekliğe müsamaha göstermez.

Günler böyle gelip geçerken yine o atlıyla karşılaşır. Atlı kendisine: “İstediğin her şeye kavuşmuşsun. Sıkıntın kalmamış. Köyde sefil bir hayat sürerken buraya gelip kral olmuşsun.” der. Mehmet de öyle deme der. Bana önce öküzlük sonra ağalık, daha sonra çobanlık daha sonrada krallık yaptıran Allah her şeye kadirdir. Bu da geçer” Mehmet’in cevabı atlıyı hem şaşırtmış hem de biraz kızdırmış. “Ne zaman senle karşılaşsak, ne zaman senle konuşsak mutlaka sonunda bu da geçer diyorsun. Geçmeyen bir şey var mı bana onu söyle” der. Mehmet de atlıya sorusunun cevabını 6 ay sonra vereceğini söyler. Atlı şaşkın bir şekilde söylene söylene oradan ayrılır.

Vezirin kapısına bıraktığı iki nöbetçi kendi aralarında sohbete dalmışlardır. Biri diğerine başından geçenleri anlatmaya başlar. “Biz iki kardeştik babam köyde çobanlık yapardı. Bir gün bir yabancı evimize gelip elbisesini diktirdikten sonra annemizi kandırarak kaçırdı. Babamla birlikte onu aramaya çıktık. Derken bir nehrin kenarında beni kurt kaptı. Tepeyi aştığımızda köylüler beni kurdun elinden kurtardı. Ondan sonra babamla kardeşime neler oldu bilmiyorum.” Bunları dinleyen diğer nöbetçi gözyaşlarına hâkim olamaz: “Senin o nehir ortasında bıraktığın kardeşin benim. Babam seni kurtarmak için acele edince beni elinden kaçırdı. Nehrin sularına kapıldım. Uzun bir süre sürüklendikten sonra beni de köylüler kurtardı. Babama neler olduğunu ben de bilmiyorum. Onu bir daha görmedim.” İki kardeş ağlayarak birbirlerine sarılırlar. Doya doya hasret giderirler.

Vezirin hanımı içerden bu nöbetçilerin konuştuklarını dinliyordu. Kendisine daha fazla tutamadı. “Yavrularııııım” diyerek gözyaşlarıyla nöbetçilerin boyunlarına sarıldı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. “Siz benim yavrularımsınız. Beni kaçıran yabancı, tebdil-i kıyafetle köye gelen vezirmiş. Beni bu vezir kaçırdı.”diyordu. Nöbetçiler iki sevinci birden yaşıyordu. Hem kardeşlerini hem de annelerini bulmuşlardı. Anne, çocuklarını içeri aldı. Onların karınlarını bir güzel doyurdu. Sevdi okşadı. Yılların çektirdiği acılar yavaş yavaş diniyordu. Oğullarını bulmuştu bundan güzel bir şey mi vardı?

Tam bu sırada vezir içeri girdi. Karısının nöbetçilerle yan yana oturduğunu görünce çok kızdı. Daha bir şey söylemelerine fırsat vermeden ağzına geleni söyledi. “Ben size namusumu emanet adıyorum Siz neler yapıyorsunuz.” diyordu. Derhâl nöbetçilerin idamını emretti. Darağacı kuruldu. İkisi birden sehpaya çıkarıldılar. Cellât tekmeyi vurmadan önce adet olduğu üzere son istekleri soruldu. İki kardeşin hiç umutları kalmamıştı, ama yinede son isteklerini söylediler. “Kralla yüz yüze görüşmek.” Vezir idamın hemen gerçekleşmesini istiyordu. Önce izin vermek istemedi. Ancak yapacak bir şey yoktu. Bu onların son istekleriydi.

Kral iki delikanlıyı dikkatlice dinledi. Tahtından yavaş yavaş indi. Yüreğinin derinliklerinden gelen hıçkırıklara hâkim olamıyordu. İki gencin yanına geldi. Ellerini omuzlarına koydu. “Oğullarım benim ben, sizin babanızım” dedi. Onların babasıydı Mehmet. Yıllardır aradığı çocukları şimdi karşısındaydı.

Artık her şey ortaya çıkmıştı. Mehmet’in karısını kaçıran vezir idam edildi. İşte şimdi istediği mutluluğu yakalamıştı. Karısı da çocukları da yanındaydı, ama bu mutluluk da uzun sürmedi. İki ay geçmemişti ki anîden rahatsızlandı. Yaşadığı hayat kendisini çok yıpratmıştı. Kısa bir süre sonrada öldü. Halk aylarca onun yasını tuttu.

Mehmet’in ölümünden birkaç ay sonra atlı şehre döndü. Sorusunun cevabını alacaktı. Fakat daha şehrin girişinde Mehmet’in öldüğü anlaşıldı. Her yerde matem vardı. Sanki köy de Mehmet'le birlikte ölmüştü. Mezarının başına vardı ve sitem dolu şu serzenişte bulundu. “ ey öküzlük yapan Mehmet, Ey ağalık yapan Mehmet, Ey çobanlık yapan Mehmet, Ey krallık yapan Mehmet. Bu sefer sözünde durmadın. Bu da geçer bu da geçer dedin. Geçmeyen şey nedir? diye sordum cevabını vermeden gittin. Nerelerdesin? ” Atlı böyle söylenip dururken bir ses duydu. Bu Mehmet’in sesiydi. “ sorunun cevabı işte burası! ölüm herkese bir defa gelir ama geçmez! ”

alınyı

Yorum (1) :: Yorum yaz! :: Bağlantı :: Etiketler : BU DA GEÇER

<- :: Sonraki Sayfa ->

Hakkımda

Bazı hayatlar vardır içinde acı , çile , üzüntü dolu olan bazı hayatlar vardır hep bir şeyler alınıp götürülen geriye kalanlardan hayır gelmeyen bir çok örnekli hayatlar vardır ama hiç duydunuz mu hayatının tamamının mutlu geçtiğini söyleyen hiç ağlamadığını hatta ağlamanın ne demek olduğunu bilmediğini iddia eden insanları ? şahsen ben hiç görmedim ki zaten deseler bile inanmam çünkü hayat bir çok sınavdan ibaretken her zaman mutlu olmak imkansızdır... Bazen düşünüyorum da aşk öyle bir tutku

Son Yazılarım

Adını anmayacağım!!!
SENSİZLİK ÇOK ACI
affetmeyecegim...
AĞLAR GÖZLERİM
KARŞIMDA BULDUM
Bazen susarsın, bazende suskunluğuna yanarsın
Kadınlar gününüz kutlu olsun
Dünya Kadınlar Günü
ÜZÜM KARASI GÖZLERİN
Nereyi Aradın?

Bağlantılar

Ana Sayfa
Profilim
Arşiv
Rss

Kategoriler

Kanallar

Aşk
Sinema-Tv
İş hayatı
Kadın
Kitap
Bilgisayar Oyunları
Etiket Bulutu
KALBSİZ SEN SIRTIM ÇOK AĞRIYOR ANNE ESKİ ŞARKILAR TEK SİLSHIM KALEMİM YALNIZIM ARTIK KOMŞUMUZUN KIZI ESMER GÜLÜM SEN GİDERKEN HIRCIN BİR DENİZ GİBİYİM YILDIZLAR DA AĞLIYOR D
U
Y
G
U
L
A
R
A
Y
O
L
C
U
L
U
K

. -

21:21 - Üniversiteli Begüm'ün Katil Zanlısı Tahliye Edildi

21:17 - Fenerbahçe Hazırlıklarını Sürdürdü

21:16 - İstanbul'da 1 Haftada 4 Banka Soygunu

21:11 - Dışişleri: "Aktif Politika, Türkiye'ye İlgiyi Arttırdı"

20:18 - Kulu'da Yılda 200 Ton Hurda Toplanıyor

20:16 - Kırgızistan'da Teröristlere Operasyon

20:15 - Ereğli'de Otomobil Direğe Çarptı: 1 Yaralı

20:10 - Buz Devri Eğlencesi!..

20:06 - 5 Ayrı İlde Kaçak Sigara Operasyonu: 29 Gözaltı

20:02 - Lüks Oto Parçalandı!..

Arkadaşlarım

Özkan Özdemir
kalender2006
Şükrü Yılmaz
filiz70
nevanindunyasi
Kitap Özeti
delidus49
ozgur544
nesil :-)))))))))))))
sessizciglik1
gulsenem
dolunayayazi
annemmutfaktatv
abunaar
emekli assubay
ikikanat
sevgiyleyolculuk
buzmavilim
aydanur42
anemonist
busecegunler
fatostuncay
mehmet orhan durdu
sibelim69
dnknlr
selenge selin
siyamkedisi
1demethuzun
atsunei
becede
seferjan
durusevdam
gülnaz hasköy
benimkendidunyam
meleksoylu
zeynaa
telkirmayasemince
cabukyemek
putri
uzletizeranu
umutsahili82
3yurek
kader2008
benduras
sehnaz62
webtc
ezel54
azrasafi
sevginehri28
türkan xxxx
dualarile
celaleddinarslan
hayyalelfelah
ecininyenidunyasi
batuhan4477
bebekveannelik
leon75
bülent karataş
galeriaa
balogluweb
yanlizlikdusleri
tiryaki41
karbeyaz34
sheyyma
cannac
tutkumturkce2
tiklaseker
lezzetvadisi
ruyatabirler
kalptengelenler
musahip
kisamesaj
makyajvebakim
tanrimisafirlerim
yildizyurekli

html-kodlari.tr.gg ")); ")); } #bb_navbar #iframe { display:

Aşka geçici heves, sevgiye gerçek duygu denebilir mi?

Böyle sevilmek isterdimmmm...)))

Otobüs yolcuları elinde beyaz bir baston taşıyan genç ve güzel kadının otobüse binisini içten gelen bir sempati ile izlediler.. Basamakları geçti. Bos olduğu söylenen koltuğu el yordamı ile buldu. Oturdu.. Çantasını kucağına aldı. Bastonu koltuğa yasladı. 34 yaşındaki Susan, bir yıldır görmüyordu. Bir yanlış teşhis sonucu görmez olmuş, birden karanlık bir dünyanın içine düşmüştü. Öfke.. Kızgınlık.. Kendine acıma.. Hayatta tek dayanağı artik kocası Mark’tı.. Mark hava kuvvetlerinde subaydı. Suzan'ı bütün kalbi ile seviyordu. Susan gözlerini kaybedince, Mark karisinin içine düştüğü umutsuzluğu hemen fark etmişti. Ona yeniden güç kazanması, kaybettiği kendine güvene yeniden sahip olması için yardım etmeliydi. Susan gene kendi kendine yeterli olduğuna inanmalı, kimseye bağımlı olmadan yasayabilmeliydi. Sonunda Suzan'ı isine dönmeye ikna etti. Peki ama evden ise nasıl gidecekti?.. Genelde otobüsle giderdi. Ama simdi koca kenti bir uçtan ötekine tek başına geçmekten korkuyordu. Mark her sabah onu arabası ile ise bırakmayı önerdi. Kendi isi tam aksi yönde olduğu halde..

İlk günler Susan kendini rahat hissetti. Mark da, "Görmüyorum, artık hiçbir ise yaramam" diyen karisini çalışmaya başlattığı için mutluydu. Ama bir süre sonra Mark islerin iyi gitmediğini fark etti. Başkasına bağımlı yaşamın Suzan'ı mutlu etmesi mümkün değildi. İşe eskiden olduğu gibi kendi başına otobüsle gitmeliydi. Ama Susan hala o kadar hassas, o kadar kırılgan, o kadar öfkeliydi ki.. Ne yapabilirdi?.. "Otobüs" lafı ağzından çıkar çıkmaz, Susan öfkeyle haykırdı.. "Nasıl yaparım?.. Görmüyor musun ben körüm!.. Nerde olduğumu nerden bilirim, nereye gittiğimi nasıl anlarım.. Galiba sana ağır gelmeye başladım, beni başından atmaya çalışıyorsun.." Duydukları Mark’ın kalbini fena halde kirdi. Ama ne yapacağını biliyordu.. "Her sabah ve aksam otobüsünü arabamla takip edeceğim. Sen bu yolculuğu tek başına yapmaya hazır olana dek sürecek bu.." Tam iki hafta Mark, Suzan'ın otobüsünün arkasından gitti.. İki hafta boyu karısına görme dışındaki duyularını nasıl kullanacağını anlattı. Özellikle duymanın pek çok sorunu çözeceğini izah etti. Kulakları ona nerede olduğunu söyleyebilirdi. Yeni yasam tarzına alışmasına yardımcı olabilirdi. Otobüs şoförü ile ahbap olursa, her şey kolaylaşır, şoför her gün ona önde bir yer bile ayırırdı.
Nihayet Susan, yolculuğu tek başına yapmaya hazır olduğunu hissetti. Pazartesi sabahı geldi.. Ayrılırken, otobüsünün geçici eskortu kocasına, hayattaki en büyük dostuna sarıldı.. Gözleri yasla doluydu Suzan'ın.. Kocasına öyle teşekkürle doluydu ki.. Onun Sabrı, sadakati, desteği ve sevgisiyle umutsuzluk uçurumundan nasıl çıkmış, nasıl yeniden hayata dönmüştü.. "Allahaısmarladık" dedi kocasına ve uzun zamandan beri ilk defa ters yönlerde yola çıktılar. Pazartesi.. Salı.. Çarşamba.. Her gün mükemmel geçti Susan için.. Kendini hiç bu kadar iyi hissetmemişti. Yapıyordu.. Başarıyordu.. Tek başına başarıyordu.. Kendi kendine gidip gelebiliyordu iste.. Cuma sabahı, Susan her günkü gibi otobüse bindi.. Ofisinin karşısındaki durakta inerken bilet parasını uzattı şoföre..

"Sizi kıskanıyorum bayan" dedi, şoför.. Susan şoförün başkasına hitap ettiğini düşündü.. Bir körün gıpta edilecek nesi olabilirdi ki?.. "Neyimi kıskanıyorsunuz benim" diye sordu şoföre.. "Sizin kadar sevilmek, sizin kadar şefkat ve sevgiyle korunmak çok hoş bir duygu olmalı bayan" dedi şoför.. "Nasıl yani" dedi, Susan.. "Bir haftadır, her sabah yakışıklı bir subay kösede duruyor ve siz otobüsten inene kadar izliyor. Yolu kazasız geçmenize bakıyor, ofisinize girene kadar oradan ayrılmıyor. Sonra size bir öpücük yolluyor, elini sallıyor ve yürüyüp gidiyor. Siz çok talihli bir kadınsınız bayan.." Mutluluk gözyaşları Suzan'ın yanaklarından akmaya başladı. Ve birden hatırladı.. Mark’ı hiç görmüyordu ama, bir haftadır yanında olduğunu hem de öyle kuvvetli hissediyordu ki.. Talihli, gerçekten çok talihli idi. Öyle bir armağan vermişti ki ona hayat, görmekten daha değerliydi.. Bu armağanın varlığına inanması için görmesi gerekmiyordu. Sevginin aydınlatmayacağı hiçbir karanlık yoktu çünkü..
*******************************************************************

Sana SöyLüyorummmmm. . . HEY ! Çok Bilmiş HayaT. Bak Yine MutLuyum Herşeye İnat !!

Profil ayrıntılarını göster

Fotoğraflar

Fotoğraf 1 / 4

Diğer albümler (6)

Windows Media Player

Eskiden yeterdim kendime Artardım bile Şimdi ne yapsam nafile!... Ve Kim demiş ''can eskimez'' diye Bu can tedirgin tende Can da eskimiş Ben de ..

»♥«´¯`»♥«´¯`»♥«´¯`»♥«´¯`»G Ü L Ü M «´¯`»♥«´¯`»♥«´¯`»♥«´¯`»♥«

Özlemek güzel şey

Özlemek Güzel Şey ...

Özleyecek, hasretini çekecek bir şeyi olmak güzel

Özlemin sonunda kavuşmak vardır çünkü Özlem çekmek güzel şey

Özlemini çekecek bir şeyi olmak...

Bir çift güzel gözü özlemek, asla kavuşamayacağın, hatta bilmediğin birini özlemek

Ulaşılmazı özlemek, erişilmezi özlemek… o yakıcı, kavurucu duygu

Özlemek güzel şey...

Özlemeye değer birini bulmuş olmak demek özlemek

gülmeyi ve gözlerine bakmayı özlemek

gözlerinin içi gülerek bir gülüşü özlemek... Durgun ve sessiz akan bir su gibi gülüşü

Aklında biri olmak, aklında olmaya değer birini bulmak demek çünkü özlemek

Özlemek yaşamak demek, bırakmamak demek, yola devam etmek demek

Derin uykulardan hasretle uyanmak demek özlemek

Özlemek 'YAŞAMAK ve YAŞATMAK' demek...

17 Kasım 21:20 | Yorum ekle | Sabit Bağlantı | Bloga al

....

Özlem olmasa ne anlamı kalırdı sevgilerin?

Ya da sevilenler olmasa özlem denir miydi yürekteki sevgiye?

Gözden uzak olan gönüle yakındır...

Aslında göz gördüğüne inanır, gönül ise görmediklerine

Uzaklarda da olsa hisseder...

Selam olsun gözümün görmediği, gönlümün hissettiği...

Üzülme ne olur,

Sevmek bir aksam sarhoşluğudur.

Umutlar yüzdürür kâğıt gemileri

Duygular vurdurur yüreklerde "bu bir"

Düşme ne olur,

Sevmek bir tutkunun suskunluğudur

Ağlamak hazırdır gözlerde

Çaresizlik upuzundur gecelerde "bu iki"

Üzülme ne olur,

Sevmek gelecekten beklenen umuttur

Sevmek eski bir resimde ağlamaktır

Sevmek acıyı biraz daha unutmaktır "bu üç"

Üzülme ne olur,

Sevmek; bir tatlı tebessümle yasamaktır, "Bu da sonsuz"

30 Ekim 20:46 | Yorum ekle | Sabit Bağlantı | İzleme notlarını görüntüle (3) | Bloga al

Yitik Sevdalara

Hayat çoğu zaman mükemmeli sunmaz insana.

Bazen kurşundan ağır bir efkâr balyası gibi çöküverir

omuzlarımıza. Böylesi anlarda hislerim

ya yüreğimde ezgi olup kanatlanır,

ya da bir beyaz kâğıt üzerine dosta yazılmış

kırık dökük üç beş satır.

Bir yürek çığlığıdır bu, isyankâr bir sükût.

Gündelik telaşlar içerisinde tüm güzel hasletlerimiz gibi

yitip giden sevdalarımızın ardından

söylenen öksüz bir türkü.

Hayat bir takvim aslında ve bizler

koparız ondan sayfa sayfa.

Son sayfa düşmeden söyledim hayata dair,

söyleyeceğim ne varsa. Çünkü

"cesaret korkunun olduğu yerde bile gerçeği haykırabilmektir."

Selam olsun insanlığın bittiği mekân ve zamanlarda

insanlığa vesile olanlara…

Selam olsun hayata şiir tadında, türkü tadında tutunanlara...

Selam olsun gönlünü toprağa serenlere...

Selam olsun derdini gül eyleyenlere…

Selam olsun aşka aşıklara…

Selam olsun sevdalara sevdalananlara…

Selam olsun özleyenlere...

Giderken

Doğrularımı götürmeye yetecek kadar yanlış yapmadım hayatta

Çok sıkıştığım yerde boş bıraktım hep

Şimdi bıraktığım boşlukların birindeyim belkide

Kimsenin doğrusunu götürmedim, Kimsenin yanlışı olmadım!...

Şayet ayrılığı seçiyorsan, giderken her şeyi de yanında götüreceksin.

Geriye hiç bir şey kalmayacak, ardında hiç bir şey bırakmayacaksın.

Ne söylenmemiş sözler kalacak, ne de yaşadığın güzel anlar.

Büyük olmalı ayrılıklar; uçsuz bucaksız, dursuz duraksız.

Ne aklında tuşlara uzandığında hatırlayacağın telefon numaraları olmalı,

ne de yollar bir daha kesişmeli. Ne bir anıya yenilmeli ne de bir dizeye,

şarkılarsa göz pınarlarına değmemeli…

Gidiyorsan şayet, bakmayacaksın ardına son bir kez de olsa.

Belki geri dönerim diye işaret koymayacaksın geçtiğin yollara.

Ayrılığı seçiyorsa eğer insan; şiirler okuyunca unutulmalı,

hasret dokununca gülümseyebilmeli.

Gidiyorsan öyle bir gitmelisin ki; ayrılık bile gurur duymalı seninle…

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

14 Mart 17:39 | Yorum ekle | Yorumları oku (1) | Sabit Bağlantı | Bloga al

Aşk

Hiç âşık olamayanlar aşık olabilenlere göre bir çok şeyi eksik yaşarlar

Öncelikler sıralamasının alt üst olabileceğini hiç bilememek bir eksikliktir

Hiç aşık olmamış biri, 'beklemek' nedir bilmez

Kaygı içinde beklemenin büyüsünü hiç tatmamıştır

en küçük bir gecikmenin yaratabileceği iç fırtınaların gücünden habersizdir

büyülenmiş gibi kıpırdamadan beklememiştir hiç...

En sözüne sadık, en dakik aşığı bile beklerken nasıl endişe duyabileceğini,

bekleyişin arkasındaki sonsuz haz ihtimalini, korkuların,

umut ve umutsuzlukların saklı olmasının ne demek olduğunu hiç anlayamaz, aşık olmayanlar,

ama aşık olanlar bekler... Ve beklerken oda beklemeyen insanları anlamaz hiç.

aşık olan için beklemek onun gerçeğidir,

bekleyişinin dışındaki her şey onun gerçeğiyle çelişir.

Çevresi ile ilişkisi kesilir, sesler usulca uzaklaşmaya başlar,

bekleyişi ile arasına girebilecek her şeyden kaçınır.

Peki, hangisi daha çekici gelir?

Bekleme böyle kaygılı ve ağır yaşansa bile, ardından, bütün düğümleri

çözebilecek tutkulu bir beden tarafından kurtarılma ihtimali mi daha çekici,

yoksa hayatın bu cömert bağışını red ederek aşksız

ama kaygısız beklemesiz yaşamak mı?

Hiç aşık olmamak; hiç beklememek, hiç aşk acısı çekmemek demek.

Atilla İLHAN 'ın dediği gibi

"İnsan sevdiğini bırakmaz, sevmek bırakır insanı " bazen!

Gitme Demiştim Yüreğime...

Geç anladım zamanın da yorulacağını ve saatlerin de
bir gün duracağını. "Günaydın" denildiğinde karanlıklarla
savaşılmayacağını, 'iyi uykular' denildiğinde
güneşin aranmayacağını...

Kimbilir belki yanlış bir yerden başlamıştı hayat, ama
doğmakla anlaşılmaz ki hayatın değeri. O müthiş kavuşmasını
görmeseydim bedenin toprakla, belki daha da anlamayacaktım
hayatın önemini...

Yüreğimin tozunu aldım dün gece. Tarihleri karaladım,
pusulamı kırdım, kitapları topladım, mektupları yırttım,
gemileri yaktım, çığlık çığlığa uzandı hayat kollarıma.

Gitme demiştim yüreğime, gitmemiş...

En güzel yerinde durdurdum şimdi, seyrediyorum eski filmi.
Baştan yazılabilir mi aynı senaryo, tekrar çekilebilir mi
aynı film, oyuncular hala aynı oyuncular mı? ...

Gitme demiştim yüreğime, gitmemiş bak...

Giden başka şeylermiş.... Yüreğimin tozunu aldım dün gece, orada sana ait
hiçbir şey kalmamış...

25 Ocak 20:08 | Yorum ekle | Sabit Bağlantı | Bloga al

SEVGİ

Sevgi bir yaşam felsefesidir...

Sevgi gerçektir, iyiliktir, güzelliktir, anlayıştır, uyumdur.

Sevgi saf ve pürüzsüz bir yansımadır.

Kendini bilen, kendini duyan, var oluşunun farkındalığına varan herkes,

her zaman bir sevgi esintisi içinde daha huzurlu bir yaşam sürer.

Hiçbir şey nedensiz değildir ve olamaz da.

Sevme gereksinimi, toprağın suya olan gereksinimi gibidir.

Sevgi varlıktan varlığa aktarılan, kullanılan, değerlendirilen,

var oluşta yansıyan, paylaşılan ve tüm bunlar olurken devamlı olarak artan

ve insanları bir araya getirip kaynaştıran bir enerjidir.

Sevgi bir bütünün yansıması olarak,

o bütünün kaynağından her tarafa yayılan bir güçtür.

Güncel yaşamın, dünyevi kısıtlamaların bizlerde oluşturdukları engellerle,

dirençlerle, olumsuzlukların tortuları ile öyle bir hale geliyoruz ki,

aslında saf ve pürüzsüz “biz” olan sevgiyi bir türlü yaşayamıyor

ya da yaşamaya yanaşmıyoruz. Sevginin temel niteliği;

insanın bencilliğinin dar çerçevesinden kendisini kurtarması

ve ardından yaşamın en güzel coşkularını, sonsuz enginliklere,

sınırsız mutluluklara ulaştırabilme üstünlüğüdür.

Çünkü bu varılan nokta, gerçek insan olmaya geçişin en üst noktasıdır.

Kısacası; tekilin, çokluk içinde kendisi ile buluşmasıdır.

Seven insan, sevmesini bilen insan;

kime, nereye, neden ve niçin bakarsa baksın,

göreceği hep sevdiğine yansıyan kendi görüntüsü olacaktır.

Oysa, sevgi duygusu, tam anlamıyla saf ve pürüzsüz bir vericilik

ve devamlılık duygusu içinde yerini bulur ve hiçbir biçimde bencil değildir.

Sevgi kaynağının sonsuz oluşu gibi, kendisi de sonsuzdur.

Ancak onu algılayabilen ve yaşama geçirebilenler için...

Sevgi yaşamın ta kendisi, yaşam da sevginin yansımasıdır...

Kuşbakışı sevdalar, yalınayak koşan çocuklar kadar şanslı değildir.

Onlar evlerine kesiklerle dönerken; yaşadıklarını hisseder, siz sadece yaşadığınızı sanırsınız!

Sevdiğiniz her şey, bir gün çekip gitmekte özgür olduğu halde,

çekip gitmek istemiyorsa, ona nedenlerini sormak hakkınız yok demektir.

Bu kadar sevmek, ilahi bir şeydir.

Sultanların bile hüzünlendiği, hüzünlerin bile acılaştığı,acıların bile

gülümsediği anlar vardır hayatta.Çoklukla bitmez sandığımız bütün kederler,

çoklukla yaşanmaz sandığımız mutluluklar, çoklukla bekleyip kavuşamadıklarımız varken,

ümit etmek çocukça geliyorsa, unuttuğunuz pek çok şey, hatırlanmayı bekliyordur,

ne diye umutsuzluğa düşer ki insan….. Sıçrayın uykunuzdan.

Tutulmamış birkaç dilek tutun, selam verin terk ettiğiniz yüreklere...

“Eksilir” diye korkmayın insanlığınız, çoğaltmak için sıvayın kollarınızı.

Beğenmedikleriniz varsa, içinize atmayın, yüzüne haykırın kusurları her neyse.

Düşman bildiklerinize bir şans daha verin. Belki de bu son şansınızdır affetmek için.

Pek çokları gibi, çıkınınızda size eşlik eden hayal kırıklıklarından yorulduysanız,

başınızı alıp çok uzaklara gitmek yerine,

başınızdakilerden kurtulup kendi içinize dönmeyi deneyin.

Farz edin ki; bugün yaşadığınız ilk ve son gündür.

YİNE DE HAYAT…

Ayrılık düşer bazen merhabalarımıza Oluşturduğumuz “biz” kalıpları çöker

Var olan iki ayrı kutuptur artık Ya “vazgeçen” oluruz bu ayrılıkta. Ya da “ vazgeçilen”…

Bir tercihtir vazgeçmek. Eksilmiştir yüklediğiniz değerler,

gidip de dönmemeyi, dönüp de bakmamayı göze almışsınızdır.

Oluşturduğunuz o “biz” kalıbından kendinizi alır ve gidersiniz bu merhabadan…

Hayata başka bir yerden, başka bir noktadan başlamaktır vazgeçmek Yeniden başlamaktır..

Yarın vardır önünüzde ve yarına ait umutlar Seçeneksizliktir vazgeçilen olmak…

Giden gitmiştir ardında boşluğunu bırakarak Ve siz kalansınızdır…

Orda… Öylece… Eksilmektir vazgeçilen olmak.Bir yokluğun sızısını yüreğinizde anbean taşımaktır

Vazgeçenden geriye kalan tenhalığı, ıssızlığı kalabalıklarla,

Sessizliği hiçbir sesle dolduramamaktır… Nedenler ve niçinlerle daha da kararıp uzayan gecelerdir

Bir sızıyla bölünen uykulardır. Dağılmak, parçalanmaktır çokça ...

Unutmak için zamana umut bağlamaktır Zaman akıp giderken hayatımızdan…

Kimi zaman ” vazgeçen” oluruz bir merhabada Bir başkasında “vazgeçilen” belki

Vazgeçmenin umursamazlığında da olsak Vazgeçilmenin umarsızlığında da

Anlar ve anılardır yanımızda kalan Sonra…

Bir maske takıp yüzümüze Sevginin çıplaklığını örtsün diye, katılırız akan zamana yine de…

29 Aralık 22:57 | Yorum ekle | Sabit Bağlantı | İzleme notlarını görüntüle (1) | Bloga al

Aşk ve Alışkanlık

Aşk ve Alışkanlık

Aşk ve alışkanlık arasında çok ince bir çizgi vardır.

Biz bu çizgiyi nasıl anlayabiliriz; aşık mıyız

yoksa alışkanlıklarımız gereği büründüğümüz aşık rolünü devam mı ettiririz

kendimiz bile rol yaptığımızı fark etmeden çoğu zaman?
Zaten aşk yeryüzündeki en karmaşık en tanımsız duygulardan biriyken

bir de üzerine onu nasıl anlayacağımız karmaşası yüklenir.

Aşk denen o hissiyat bir büyüden farksızdır bence.

İnsanoğlu da büyü yapabiliyor sonuç itibariyle.

Ama bu büyü öyle;

kazanda kurbağa bacakları ile fare kaynatmakla olmuyor.

Gözlerimiz vücudumuzdaki en sihirli yerdir.

Eğer etkileniyorsak karşımızdakinden, büyü kendiliğinden akıp gider gözlerimizden.

Hedefini de kağıtlara isimler yazıp , onları yakarak belirtmenize gerek yoktur üstelik...

Gideceği yeri çok iyi bilir.
Düşünmek vardır...

Birini düşünürken dudağınızın kenarına kıvrılıp gelen bir tebessüm varsa eğer,

eğer dalıyorsa gözleriniz buğulanarak uzaklara,

hayalleriniz başlıyorsa eğer onun puslu görüntüsüyle,

çoktan aşık olmuşsunuzdur geçmiş ola.Artık esirden farksızsınız demektir.

Bu esaret heyecanlıdır, tutkuludur, ateşlidir.

Bir kalp krizinin eşiğindeymiş gibi hissetseniz bile asla bitsin istemezsiniz o esaret.

Ve başlarsınız aşk ile yaşamaya.

Aşkın doğal bir kuyruğu vardır, kayarken Halley kuyruklu yıldızına benzer.

Peşiniz sıra uzayıp gelen, milyonlarca minik yıldızdan yapılmış bir patika gibi...

Zaten işte orada başlarsınız aşk ile yaşamaya; her şey sihirlidir, her şey muazzam etkileyici.

Biraz ilerleyince ise yanıp sönen o minik yıldızlar ışıklarını yitirmeye başlar,

yolunuz kararmaya başlamıştır.

İşte alışkanlık diye tabir ettiğim eylem tamda burada başlar.

O geldiğiniz yol o kadar muhteşemdi ki, bittiğine inandıramıyorsunuz kendinizi,

ışıklar hala yanmalı... Oysa gerçek gösteriyor ki, ışıklar söndü!

Bu noktadan sonra kendinizi evrenin boşluğunda yürürken bulursunuz.

Her adımınız aynı, ama her adımınız sonsuzluk!

Geri dönmek imkansız, beklemek ümitsiz... Bırakırsınız kendinizi.

Alışkanlık budur işte; kendinizi teslim etmek...

Yapmayın. Bittiyse bitmiştir, gittiyse gitmiş.

Evrenin kuralıdır bu; geçen şeyleri geri alamazsınız. İzin verin uzaklaşsın.

Çünkü buna izin vermezseniz eğer; kendiniz olmaktan olanca hızla uzaklaşırsınız.

Korkmayın aşkı tekrar bulamamaktan.

Sabırla bekleyin bir süre daha, bırakın dinlensin yüreğiniz.

Nihayetinde Halley kuyruklu yıldızına benzetmedik mi aşkı, geri dönüp gelecektir tekrar.

Bize gereken tek şey;

gözlerimizi açık tutup ufuktan gelecek olan aydınlığı beklemek.

Anlık yanıp sönen ışıkları es geçmeyin...

Bazen konusmak yersiz ve zamansız olur...susmak gerekir

Herkez herseyi gözlerden anlasın istenir de anlayan sayısı hayli düsüktür

Korkarsın belki de insanlara göstermeye gözlerini

Ne büyük celiski hem gözlerden anlaşılmayı istemek

hem gözlerini göstermekten korkmak

Hayatın aslında kendisi kararsizdır...Sizinle veya gözlerle alakası da yoktur

Herseyin senin elinde oldugunu sandırır... sonucta Kader devreye gecer

Sen kaderden dersin, Kader seni suclar...Herseyin bedeli ise gözlere ödetilir

Sanki suclu onlarmis gibi...

Derlerki insan gözlerini kacırıyorsa konusurken yalan söylüyordur

Oysa bilmezlerki insan korktugu icin de gözlerini saklayabilir

Ya icindeki o masum cocuga bir el uzatan olursa...

Kırılırsa...Canı yanarsa...

Ben hic bir göze yalani yakıştıramadım

Cok az mutluluk kıvılcımı sacan göze dokundum

Cogu hüzünle bogusuyordu...Kimi kine bürünmüs...Korkutuyordu

Kimi korkuya bürünmüs titriyordu

Bazı gözlerde hep bir damla gözyası bulunuyordu

Kim demis ki gözler görmek icin vardır

Görmeyi istersen,

gözler görünmeyeni görmek icin acık bırakılmıs Saraykapısıdır...

06 Aralık 20:10 | Yorum ekle | Sabit Bağlantı | İzleme notlarını görüntüle (4) | Bloga al

SEN

Şimdi yoksun,
İçimdeki istanbul'a yağmur yağıyor,
Islanıyorsun....
Üsküdar'da katibimi söylüyor bir kadın
Bir tramvay son seferine çıkıyor Kadıköy'de
bir rüzgar sonbaharı denize döküyor sokaklardan
eskimiş hatıralarla hazin hazin...
şimdi ıslanmış bir martı gibisin gecelerde
altın mavisinde denizin...

Ya canın olmalı

Ya da canını almalı….

Yar diyemezsin ki herkese

İçindeki yaran olmalı….

Herkesin bir yüreği vardır ama

Yürek dediğin de

Acılara Rağmen Aşktan Vazgeçmeyiz Çünkü ....

Kişi yaşamalıdır aşkını ölesiye. Hele acıysa...

Aşk girdi mi araya insan acıya da doymaz olur

Bırakır kendini, çırpınmaz bile. Kurtulamayacağını bilir

Aşk varsa acı da vardır, aşkın değişmez kuralıdır bu

Kaybolmak istiyceksin o gözlerde ama nafile

Oraya da zehirini salmıştır aşk...

Kimseyi kırmamak ve üzmemek şartıyla

istediğin her şeyi dene
bir gün sonsuzluğun bulutlarına oturduğunda

ne aklın kalsın ne de
kırık bir yürek ...

"...Bir kadını aglatırken çok dikkat edin, çünkü Tanrı gözyaşlarını sayar!

Kadın erkegin kaburgasından yaratıldı, ayaklarından yaratılmadı, öyle
olsaydı ezilirdi; üstün olmasın diye başından da yaratılmadı.

ama göğsünden yaratıldı, eşit olsun diye;...kolun biraz altından
korunsun diye....kalp hizasından SEViLSiN diye...

BİR MUTLULUK

UĞRUNA YIPRANIP GİDİYORUZ

KİMİ ÖZELİM DER,KİMİ GÜZELİM DER AMA

SEVGİ NE ÖZELLİK İSTER,NEDE GÜZELLİK

SEVGİ SADECE KOCA BİR YÜREK İSTER

HAYAT…

Kimi sevdiğiniz, kimi incittiğinizdir
Kimi mutlu, kimi mutsuz ettiğinizdir
Sizin olanları koruyabilme ya da mahvedebilmenizdir
Dostluklarınızdır...
Neyi söylediğiniz ve neyi kastettiğinizdir
Hangi önemli hüküm ve kararları verdiğiniz ve de niçin verdiğinizdir
İçinizde sevgiyi taşımak, büyütmek ve dağıtmaktır
Ama en önemlisi, yalnız başına asla gerçekleştiremeyeceğiniz bir şeyi yapmak
Hayatınızı, başka insanların kalbine dokundurabilmektir
Başkalarının kalplerini etkileyecek yolu ancak siz seçersiniz
Ve hayat bu seçimlerdir zaten
Hayat silgi kullanmadan resim çizme sanatıdır
Ve insanlar böyle büyürler...
Unutmayın;
Yaşama kendimizden ne katarsak, yaşamdan da onu alırız...

Öğrendim ki...
Hayatında nelere sahip olduğun değil

Kiminle olduğun önemli.

Öğrendim ki...
Bazı insanlar sizi çok seviyor

Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.
Öğrendim ki...
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.
Öğrendim ki...
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez. Gerçek aşkların da...
Öğrendim ki...
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın

Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Öğrendim ki...
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.

Bazen yıldızları süpürürsün farkında olmadan

Güneş kucağındadır bilemezsin

bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür

Ciğerinde kuruludur orkestra duymazsın

Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun anlamazsın

uçar gider koşsan da tutamazsın

Bir şeyi bitirmek de, unutmak da, başlamak da

senin yüreğinde, 'yüreğinin götürdüğü yere git'

hayatı yüreğinin sesini dinleyerek,

yüreğinin dilini konuşarak yaşa...

Hayal kurmayı sakın bırakma!

Hayallerin içinde, hayalin gerçek değerleri gizlidir

Hayat;

bir yaşam öyküsüne katlanılamayacak kadar uzun

bir gülümseyişe, bir kıpırdanışa, bir dokunuşa

vakit ayıramayacak kadar kısa...

Aslında tüm bir yaşam olması istenen gibi değil,

olmasını istediğimiz gibi olmalıdır.

Bunun bedeli ağır olabilir ama hiç bir bedel

başkasının yaşamını yaşamaktan daha ağır değildir.

Unutma ki;

mutlaka bir yerde sessiz kalsa da insan

her canın hayatta anlatmaya değer bir hikâyesi vardır.

o hikayelerden birisi de seninkidir

sen kendini önemsediğin anlarda yıldızlara dokunabilirsin

çünkü onlar ayaklarının altında serilmek isterler

hayata değer bir yasam, sevmeye değer bir aşk,

dostluğa değer bir arkadaşlık,

hedef odaklı bir yaşamdan asla vazgeçme...

öуℓє вιяιηι ѕєνιη кι, "çüηкü" ѕüz, σℓѕυn

Yağmurda gökkuşağınız, baharda sevdanız,

yokluğunda varlığınız, gözyaşınızda inciniz olsun.

Öyle birine tutulun ki,

aramak için uzaklara gitmeyeceğiniz kadar sizin olsun.

Ne zaman aşktan, yana söz duyarsınız

kalbiniz çıldırmışçasına onun için gümbürdesin.

Gün onunla başlasın. Gözleriniz uykudan uyandığında

aklınıza ilk gelen, uyurken,

"Seni seviyorum" derken o olsun.

Öyle birine tutulun ki,

aramak için uzaklara gitmeyeceğiniz kadar sizin olsun.

O varken "Ümitsizlik" pılını pırtısını toplayıp gitsin.

Onunla zorluklar kolay olsun.

Öyle birine yürekten sarılın ki,

kıyametin ayak seslerini duysanız bile

o varsa yanınızda umurunuzda olmasın..

Öyle birinin olun ki,

"Seni seviyorum" diyemediğiniz zamanda

gözleriniz, ciğeriniz, ruhunuz sevginizi söyleyip dursun.

Öyle birine bağlanın ki,

yüreğinizin adımları onun adına yürüsün

Öyle birine Aşık olun ki,

şiirinizin ilhamı, duanızın kaynağı olsun.

"Seviyor sevmiyor lara" gerek kalmasın.

Öyle birine vurulun ki,

"Ben seni fakatsız, nedensiz, "çünkü"süz seviyorum."

Bakma sen şimdiki zaman eki kullandığıma.

En geniş zaman olan sonsuz geniş zamanla diyorum ki

"Seni seviyorum".

ben seni,bilmediğim bilsen ürkeceğim,

anlamadığım, anlayamayacağım yanlarınla seviyorum.

Ben seni sevdiğim yerdeyim, heryerdeyim”

diye haykırabilesiniz.
İŞTE BÖYLE BİRİNİ SEVİN...

Eskiden yeterdim kendime
Artardım bile
Şimdi ne yapsam nafile!...
Ve Kim demiş ''can eskimez'' diye

Ama her şeye rağmen güzeldir...

Ona dokunmak, gözlerine bakmak onun için heyecan duymak

Sizi sarıp sarmalar şefkatlice, yumuşacık aşk denen o hoş şey

Mutlu olursunuz...
Gözlerinizden duygu akar… Kulaklarınız aşk nameleri arar sürekli

İşte aşk bu ve bizim anlatamayacağımız

ve farkına varamayacağımız hislerle doludur

aşk insanoğlunun sahip olduğu en güzel armağandır

Bu yüzden tüm acılara, çıkmazlara, dolambaçlara rağmen

hala o en eski masalı özlemle anıyor ve yaşamaya can atıyoruz…

Bir aşk'a yanmalı...

Can dediğin

19 Kasım 19:55 | Yorum ekle | Sabit Bağlantı | İzleme notlarını görüntüle (1) | Bloga al

HER SOLUKTA SEVGİ

AŞK SEVGİLİYİ SEVMEK DEĞİL, SEVMEYİ BİLMEKTİR...

Tıpkı bir çocuk gibi masumca , umarsızca bir adım sonrasını
Hayat her solukta sevgidir,bir bebeği dünyaya getirirken

onu sadece bir bebek diye sevmek değil

dünyaya gelişindeki manayı da bilmektir aslolan

Bir çiçeği kokusuyla güzelliğiyle değil

İnsanda uyandırdığı duygularla sevmektir

Hani ana sevgisi vardır ya ta içerlerimize islemiştir
Anadır bizi sevendir sevmemiz gerekendir

Ama aslolan anayı insan gibi sevmektir

Bakışlarındaki derinliği gözlerindeki

hani o yılları taşımış , iyiyi güzeli, acıyı kederi ne varsa

O gözlerindeki hikayeyi sevmektir, her solukta sevgi

Hani çocukluk hayalleri vardır

iste her solukta sevgi kurduğumuz bu hayalleri

her anışımızda aynı heyecanı duyabilmektir

Bir de yar sevmek vardır hani asırlardır

Her an her dakika bir yerlerde birileri gözyaşı döker

Gönül birini sevmiştir hep onun adı , onun varlığı

onun gül kokusu, Her solukta bilmeden, bir an ağlarken

bir dakika sonra gülebilmeyi, bizi bizden alıp götüren

elimizde tek kalan soluğumuz dahi olsa

var olana kanaatle yaşamaktır her solukta sevgi

ta ki ölüm gelip bir yerlerde bir anda kapımızı çalana dek

O an bile ölümü bize geldiği bizi seçtiği ve yaşanan her anın

en hayırlısı olduğunu bilerek kucak açmaktır

boyun eğmektir yaradana her solukta gül kokan sevgi

en güçlü tabularımızı yıkan bizi başka biri yapan
Sınırsızlığı tattığımız o ateşi sevmektir her solukta sevgi
Hayatı yaşadıklarımızla tartarak değil yaşayacaklarımızla

bize bahşedilen soluğumuzla her anı bir ömür gibi yasamaktır

HER SOLUKTA SEVGİ

MySpace and Orkut Heart Glitter Graphic - 8

14 Kasım 19:57 | Yorum ekle | Sabit Bağlantı | İzleme notlarını görüntüle (1) | Bloga al

ÖLÜMSÜZ KIRMIZI GÜLLER

MySpace and Orkut Rose Glitter Graphic - 1

ÖLÜMSÜZ KIRMIZI GÜLLER....

Kan rengi, kıpkırmızı güllere bayılırdı. Zaten onlarla adaştı da;
Rose... Kocasının sevgili Rose'u... Her yıl
Sevgililer Günü'nü kapının önünde bulduğu enfes fiyonklarla
süslü kucak dolusu kırmızı güllerle kutlardı. Hiç aksamadan.
Hatta, eşini kaybettiği yıl dahi kapısı çalınmış, gülleri kucağına
bırakılmıştı..Tıpkı geçmişte olduğu gibi, küçük bir kartla birlikte..
Her yıl güllere iliştirdiği karta aynı cümleleri yazardı:
"Seni, geçen sene bugünkünden, daha çok seviyorum..."
Birden, bunların son gülleri olduğunu düşündü.. Önceden
ısmarlanmış olmalıydı.. Öleceğini nasıl bilebilirdi?..
Zaten her seyi önceden planlamayı ve yapmayı severdi,
yumurta kapıya gelmeden...

Gülleri özenle içeri taşıdı..saplarını kesti, vazoya yerleştirdi..
Vazoyu da konsolun üzerine, eşinin kendisine gülümseyen
fotoğrafının yanına koydu. Orada kocasının koltuğunda
oturup saatlerce güller ve fotoğrafı seyretti sessizce.. Bitmek
bilmeyen bir yıl geçti.. Yapayalnız ve hüzün dolu bir yıl..
Sonra bir sabah kapı çalındı.. Tıpkı eski günlerde olduğu gibi..
Kırmızı gülleri, üzerinde küçük kartıyla birlikte eşikteydi..
Sevgililer Günü'nü kutluyordu. Gülleri içeri aldı. Şaşkınlık
içinde doğru telefona gitti. Çiçekçi dükkanını aradı...
Onu bu kadar üzmeye kimin hakkı vardı ?

"Biliyorum" dedi, çiçekçi.. " Eşinizi geçen yıl kaybettiniz..
Telefon edeceğinizi de biliyordum.. Bugün size yolladığım gülleri
çok önceden ısmarlamış, parasını da ödemisti.. Hep öyle
yapardı zaten, hiç şansa bırakmazdı. Dosyamda talimat var.
Bu çiçekleri size her yıl yollayacağım. Bir de özel kart vardı,
kendi el yazısıyla. Bilmeniz gerek diye düşünüyorum..
Ölümünden sonra çiçeklere iliştirmemi istediği kart..."
Rose hıçkırıklar arasında teşekkür ederek telefonu kapattı.
Parmakları titreyerek zarfı açtı..

" Merhaba gülüm" diye başlıyordu, kart.. " Bir yıldır ayrıyız.
Umarım senin için çok zor olmamıştır. Yalnızlığınıı ve acılarını
hissedebiliyorum. Giden sen, kalan ben olsaydım neler çekerdim
kimbilir? Sevgi paylaşıldığında yaşamın tadına doyum olmuyor.
Seni kelimelerle anlatılmayacak kadar çok sevdim. Harika
bir eştin dostum, sevgilim benim... Sadece bir yıldır ayrıyız.
Kendini bırakma. Ağlarken bile mutlu olmanı istiyorum.
Onun için bundan sonraki yıllarda güller hep kapımızda olacak.
Onları kucağına aldığında paylaştığımız mutluluğu ve
kutsandığımızı düşün. Seni hep sevdim.. Her zaman da
seveceğim. Ama yaşamalısın. Devam etmelisin... Lütfen..
Mutluluğu yeniden yakalamaya çalış. Kolay değil,
biliyorum ama bir yolunu bulacağına eminim....

Güller, senin kapıyı açmadığın güne dek gelmeye devam
edecek. O gün çiçekçi beş ayrı zamanda gelip kapıyı çalacak,
eve dönüp dönmediğini kontrol edecek. Beşinciden sonra
emin olarak gülleri ona verdiğim yeni adrese getirip
seninle yeniden ve ebediyyen kavuştuğumuz yere bırakacak..
SENİ SEVİYORUM GÜLÜM..."

MySpace and Orkut Rose Glitter Graphic - 1

MySpace and Orkut Rose Glitter Graphic - 8

Konuk defteri

Diğer yorumları görüntüle

SEN BENİ AŞKIN ATEŞİNE A... - 6 Kas., 2008

selam.sayfan çok güzel olmuş.şiirlerinin hepsini okudum.eline sağlık.allaha emanet ol.

Müşerref Ayaz - 6 Kas., 2008

Güler Kotyora - 12 Kas., 2008

Ayrılığı Seçtin Mi?

Ayrılıgı Seçtin mi her yeri götüreceksin yanım...

Geriye hiç bir şey kalmayacak...
Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde -ki ben en çok onları duydum-...

Gittin mi adamakıllı gideceksin!
Hiç bir özlem kalmamalı dönüşleri emziren...
Demem o ki... Böyle gidilmez!!!
Büyük olmalı ayrılık!

Uçsuz bucaksız, dursuz duraksız olmalı...
Telefonun numaraları sesime düşmemeli...
Yolların yoluma değmemeli...
Hiç bir anıya, hiç bir dizeye, hiç bir şarkıya yenilmemeli ayrılık...
Şiirler okununca unutulmalı...
Hasret dokununca uyutulmalı...

Rakının, şarabın diktasında titrerken yürek...
Gözyaşlarının debisi arttığında...
Gece inmişken ayak parmaklarına kadar...
Yahut gün doğarken...
Yatağının diğer yastığındaki boşluk tecavüz ederken gözlerine...
Ne bileyim tek başına yiyeceğin sofrana iki kişilik servis açtığında...
Susacaksın... Duracaksın...

Gitmenin hakkını vereceksin!
Ayrılık gurur duymalı seninle...
Gidersen... Sözün ayaklarına geçiyorsa...
Ayakların yakınımdan geçmeyecek...

Ayrılığı seçtin mi büyük olacak ayrılık!
"Ayrılığı Seçtin mi?"

Zeynel GÜLER

Günaydın Canım Arkadaşım

GÜLİSTAN ----- - 12 Kas., 2008

SÖZ OLA

‘’Adam olmanın şartı kulaktır.Şöyle ki;İlim irfan sahibi olanlar konuşurken onları can kulağı ile dinlemeli,dinledikleri de kulağına küpe olmalıdır..

Ağzından çıkanı kulağın duymalı,her duyduğuna da kulak asmamalıdır..

Nasrettin Hoca

GERÇEK SELAMET

Bir gün Hatem-i Esam k.s. Hazretleri ne:

-En çok ne istersiniz , diye soruldu.

-Sabahtan akşama kadar selamet isterim,diye cevap verdi.

-Her gün selamet içinde değil misiniz,diye sorulunca da:

-Gerçek manada selamet,gün boyunca Allah Teala’ya asi olmamaktır,diye cevap verdi....

YOLUNUZ GÖNLÜNÜZ NUR İLE AYDINLANSIN... SELAM VE DUA İLE...

Nevzat Elçi - 20 Kas., 2008

Gülümseyin

Dale Carnegie

Öyle sıcak ve samimi olun ki,
her sıktığınız ele, ruhunuzu da katın.
Düşmanlarınızı düşünüp de zaman kaybetmeyin...
Korkuya kapılıp hedef değiştirmeyin....
Aklınızı, hedefinizle yoğunlaştırın...
Güçlü ve faydalı olma düşüncesini
zihninizde yaşattıkça gerçekten
öyle olmaya başladığınızı
göreceksiniz...
Siz ısrar ettikçe fırsatlar çıkacaktır....
Fikir, imanla bağlanırsa; kudret haline gelir...
İmanla bağlanın.
Cesur, açıkgöz ve samimi olun...
Kalbiniz neye bağlanırsa
varlığınız onun mahiyetine bürünür.
Bürüneceğiniz mahiyeti doğru tespit edin...
Bir gülümsemenin, insana hiç bir masrafı yoktur.
Bu kadar basit bir
sermaye ile elde edeceğiniz kazançlar ise,
büyük olabilir...
Kısacık bir ana sığan gülümseme, bir hafızada ömür boyu yaşayabilir...
Hiç kimse, gülümsemenin meydana getireceği faydaları reddedecek kadar zengin değildir.
Hiç kimse de, gülümsediği için fakir düşmez...
Gülümseme; korkaklara güç,
kederlilere neşe, hastalara sıhhat verir.
Gülümseme, yorgunları dinlendirir.
Onu satın alamazsın; onu dilenemezsin, onu çalamazsın.
Onu birisi size
ancak gönül rızâsıyla verir.
İçten gelmeyen bir gülümsemenin de
Kimseye bir faydası yoktur...
Size gülümsemeyen bir insanla karşılaşırsanız,
siz yine de gülümseyin..
Gülümsemeyi onlardan esirgemeyin.
Çünkü gülümsemeye en çok ihtiyâcı olanlar gülümseyemeyenlerdir...
Gülümseyiniz...
Yalnız fotoğraf çektirirken değil, fotoğraf çekerken de
Gülümseyiniz...

sevecen-_-21 can - 25 Kas., 2008

Bu sabah yine sensiz günaydın dedim henüz
doğmamış olan güne.

Güneşin doğuşunu izledim sensizliğe kahrederek yine.
Umutlarımı,hayallerimi anlattım sana...
Sevdiğin şarkıları söylemek istedim...

Gözlerine bakmak ve doyasıya

"SENİ SEVİYORUM"

demek istedim.
İpek saçlarında dolaştırmak istedim ellerimi.
Ay parçası teninin kokusunu tüm benliğimde
hissetmek istedim.
Sınırsızca yaşamak istedim seni...

İstedim ki sınırsızca yaşayalım birbirimizi...

Senden sonrası olmasın istedim.
Tıpkı senden öncesinin artık umrumda
olmadığı gibi...

Artık sen vardın hayatımda.
Umrumda değildi dünya...

Gözlerinde gördüğüm o farklı parıltı
benim olsun istedim.
Seni istedim en umutsuz hayallerime.
Dudaklarını istedim...

Dudaklarım bedeninin kölesi olsun ver
heryerini sınırsızca dolaşsın istedim.
Seninle dans etmek istedim.
Saatlerce dans etmek.
Kulağına en güzel aşk sözlerini fısıldamak istedim...

Ben sevdiğim zaman bunu göstermeden yaşayamam.
Ellerini tutmalıyım ve onların sıcaklığını hissetmeliyim.
Ellerimi vücuduna bırakmalıyım.
Ulaşılmaz olmamalısın;ulaşmalıyım.
Seni yaşamalıyım...

Ama...

AMA SEN YANIMDA OLMALISIN...

Sen olmayınca olmuyor.Sabahlar ışık saçmıyor.
Yaşadığın yerler nasıl bilmiyorum.
Ama sen şunu bil ben sensiz yaşamiıyorum
.Gel de can ver canıma...

Gel ve benim ol...

Hadi gel ve "İŞTE SENİNİM" diye fısılda.
Bir sabah uyandığımda sen ol yanımda...

Yeter ki gel bana...

emre - 27 Kas., 2008

Hayırlı sabahlar dilerim, A.e.olun.

MÜRŞİT HATİPOĞLU - 11 Ara., 2008

http://mursit-htp5858.spaces.live.com/guestbook/?

Farkında Olmalı İnsan...
Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.
Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli Bazen...
Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını
Fark Etmeli.
Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını
Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak Zorunda Kalacağını
Fark Etmeli.
Şu Çok Geniş Görünen Dünyanın, Ahirete Nispetle Anne Karnı Gibi Olduğunu
Fark Etmeli.
Henüz Bebekken 'Dünya Benim!' Dercesine Avuçlarının Sımsıkı Kapalı
Olduğunu, Ölürken De Aynı Avuçların 'Her Şeyi Bırakıp Gidiyorum
İşte!' Dercesine Apaçık Kaldığını
Fark Etmeli.
Ve Kefenin Cebinin Bulunmadığını Fark Etmeli.
Baskın Yeteneğini
Fark Etmeli Sonra.
Azraillin Her An Sürpriz Yapabileceğini,
Nasıl Yaşarsa Öyle Öleceğini
Fark Etmeli İnsan
Ve Ölmeden E vvel Ölebilmeli.
Hayvanların Yolda Kaldırımda Çöplükte
Ama Kendisinin Güzel Hazırlanmış Mükellef Bir Sofrada Yemek Yediğini
Fark Etmeli.
Eşref-İ MahlÃ»kat (Yaratılmışların En Güzeli) Olduğunu
Fark Etmeli.
Ve Ona Göre Yaşamalı.
Gülün Hemen Dibindeki Dikeni, Dikenin Hemen Yanı Başındaki Gülü
Fark Etmeli.
Evinde 4 Kedi 2 Köpek Beslediği Halde
Çocuk Sahibi Olmaktan Korkmanın Mantıksızlığını
Fark Etmeli.
Dolabında Asılı 25 Gömleğinin Sadece Üçünü Giydiğini, Ama Arka
Sokaktaki Komşusunun O Beğenilmeyen Gömleklere Muhtaç Olduğunu
Fark Etmeli.
Zenginliğin Ve Bereketin Sofradayken Önünde Biriken Ekmek
Kırıntılarını Yemekte Gizlendiğini
Fark Etmeli.
FARK ETMELİ.
Ömür Dediğin Üç Gündür,
Dün Geldi Geçti Yarın Meçhuldür,
O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,O Da Bugündür.

Hayırlı geceler kardeşim

Selam ile dua ile

♫ღ Feelings of my Heart ღ♫ ♥ kişisinin resmi

♫ღ Feelings of my Heart ... - 13 Ara., 2008

Friends: Some Simple, Some Real

A simple friend has never seen you cry.
A real friend has shoulders soggy from your tears.

A simple friend doesn't know your parents' first names.
A real friend has their phone numbers in his address book.

A simple friend brings a bottle of wine to your party.
A real friend comes early to help you cook and clean.

A simple friend hates it when you call after he has gone to bed.
A real friend asks you why you took so long to call.

A simple friend seeks to talk with you about their problems.
A real friend seeks to help you with your problems.

A simple friend wonders about your romantic history.
A real friend could blackmail you with it.

A simple friend, when visiting, acts like a guest.
A real friend opens your refrigerator and helps himself.

A simple friend thinks the friendship is over
when you have an argument.

A real friend knows that it's not a friendship
until after you've had a fight.

A simple friend expects you to always be there for them.
A real friend expects to always be there for you!

kaderya ... - 18 Ara., 2008

AKDэηİZ яÜZGÂяI™ ™ - 18 Ara., 2008

CUMANIZ MÜBAREK OLSUN…

YOLCULUK

Yolculuk, her zaman düşündüm onu;
İçimde bu azgın davet ne demek?
Oraya, nerdeyse güneşin sonu,
Uçmak, kayıp gitmek, kaçıp dönmemek

Altımdan kaydırdı bir el minderi;
Herkes yatağında, ben ayaktayım
Bir gece, rüyada gördüğüm yeri,
Gözlerim yumulu, aramaktayım

Beni çağırmakta yabancı dostlar;
Bu dostlar ne güzel, dilsiz ve adsız
Eski evde, şimdi bir başka ev var:
Avlusu karanlık, suları tadsız

Her akşam, aynı yer, aynı saatta,
Güneşten eşyama düşen bir çubuk;
Yangın varmış gibi yukarı katta,
Arkamdan gel diyor, sessiz ve çabuk!

Başım, artık onu taşımak ne zor!
Başım, günden güne kayıtsız bana
Dalında bir yaprak gibi dönüyor,
Acı rüzgarların çektiği yana

Necip Fazıl Kısakürek

a.f.g.

GÜLİSTAN ----- - 16 Oca., 2009

YA RAB..!

SEN HERŞEYE GADİRSİN...BU GECE HÜRMETİNE İSLAMI MUZAFFER EYLE..

ELLERİNİ KANLA YIKAYAN AMERİKA VE İSRAİL DEVLETİNİ HELAK EYLE...

ONLARKİ MASUM YÜREKLERİ PARÇALAMIŞ,ONLARKİ KANA DOYMAMIŞ..

ANA DEMEMİŞ,ÇOCUK DEMEMİŞ KATLETMEKTEN ZEVK ALMIŞ..

MAZLUMLARIN AHINI YANLARINA BIRAKMA... BIRAKMA ALLAH'IM... ..

YA RAB..!

ZULME UĞRAYAN KARDEŞLERİMİZE YARDIM EYLE...

ACILARINI DİNDİR..

YARALI YÜREKLERE DAYANMAK İÇİN GÜÇ KUVVET İHSAN EYLE..

BU GECE HAKKA YAKARAN GÖNÜLLER UZANA YÜCE MEVLAYA GÖZYAŞI DUALARLA...

BİRLEŞSİN İMANLI GÖNÜLLER...

EFENDİMİZLE S.A.V. BİRLİKTE HAKKA ARZ OLUNSUN KARDEŞLERİMİZİN HALİ,

ARZ OLUNSUN ZALİMLERİN ŞERRİ...İSTEK OLSUN ;

YA RAB..!!

YA RAB..!

DİYEREK GÖZYAŞI OLSUN ...

YAKARIŞ OLSUN...

VARIŞ OLSUN...

KAVUŞMA OLSUN..

.BÜTÜN MÜMİNLERİN BİRLEŞTİĞİ GECE OLSUN İNŞALLAH...

CUMANIZ MÜBAREK OLSUN...

→☺←ツ;;;↓↑н↓↑Λ↓↑к↓↑Λ↓↑η↓↑♥↓↑Λ↓↑ร↓↑Ł↓↑ł↓↑ツ;;; kişisinin resmi

→☺←ツ;;;↓↑н↓↑Λ↓↑к↓↑Λ↓↑η↓↑♥↓↑... - 1 Şub., 2009

Ben senle yaşıyorum

olmazım olmazsan!
Düşlerime gel ne olur yalnızım gelmezsen!
Titriyorum ellerini kalbime koysana,
Geceler gündüz olmaz ki olmazsan!
Hasretimin yoncasısın gönlümün kırçiçeği!

Karanlık bir gecede ışık oldun kalbime!
Gel sen yağmurlarla razıyım ıslansın gözlerim;
Nasılsa anlatamaz seninle yaşananları hiçbir şey!
Ah o deli dolu gözlerin gözlerindeki sözlerin;
Bir ömre bedel sevgilim gözlerimdeki izlerin!
Ağlama sonbahar artık geride kaldı bak,
Gülüşüyle güller açtıran benim canım sevgilim!
Özlemin içimde bir kardelen sözlerindir,ömür veren!
Mevsimlerdir bir bir gözlerinden gecen,
Gel bana sevgilim hasretim sevgilim,
Aşk yağmurlarıyla gel bana sevgilim.. bakarken,
hafiften bir yagmur yagmali
seveceksem böyle sevmeliyim,
öleceksem böyle!

AŞKPERİSİ&HAYALET

ali yılmaz - 23 Şub., 2009

sevecen-_-21 can - 28 Şub., 2009

AŞK KOKULU GÜLLER

Sevdalar bitmiş olsa da,
sır gibi yaşanarak.
Aşk kokulu güller,
dikeni ile beraber dalında.

Ağır yükü kaldıramaz aşk,
boğulsan da sevmelerde.
Feryatlar tükenir,
yalan aşklarda..

Günahsız sevdalar uzakta.
Hasret tenhalarda yaşanır.
Arzuyla saran yalnızlık,
mor sabahlarda ağlatır.

Vurur derinden geceler.
Sürgündür canlar uzaklara.
Yasaklar galiptir hayata...

Windows Live'daki bir kişi kişisinin resmi

Windows Live'daki bir ki... - 2 Mar., 2009

Nasıl tutunabiliriz ki acılara?
Yüreğimizi acıtan, sancıtan hergün.

Nasıl tutunabiliriz?

Sevebilir miyiz ya da?

Dost olabilir mi insan acılarıyla, dertleriyle?

Onlarla yaşıyorsak sevmek zorunda mıyız?

Derdi vereni bilirsen

Gelince neleri değiştirdiğini farkına varırsan

Yüreğini arındırdığını tüm kötülüklerden.

Ve sana neleri kazandırdığını anlayabilirsen (Sabrettiğini takdirde)

Seversin o zaman derdi de, acıyı da, hüznü de.

Çünkü anlarsın ki o zaman

"O" seni sevmeseydi, seni düşünmeseydi.

Göndermezdi sana, derdi kederi.

Tarafından hatırlanmak istemezdi...

Kıymetini bil derdinin

Ve tadını çıkar sevgiliyle birlikteliğin...

Sevmek kimine göre ölmek demek Ölmek kim asıl gerçek ölümüne sevenle kişisinin resmi

Sevmek kimine göre ölmek... - 3 Mar., 2009

cahit akay

Sana bu siirimi üc bes nöbetimde

Sana bu siirimi üc bes nöbetimde
Yüregimdeki sızı gozumdeki yasımla
Sana olan sevdamın haykırısıyla yazıyorum...

Sana olan sevdama aglayan gözlerim sahit
Gecenin zifiri karanlıgında parlayan yıldızlar sahit
Nobet yerim, tüfegim, birde candan öte can,
Kardes saydıgım tertibim sahit
Yine sensiz oldugum bu nöbet yerimde,
Mırıldanarak bir turku tutturuyorum sezsizce
Sadece seni dusluyerek.sevdıgım yanlız seni,

Sag elimi koyuyorum yuregimin tam ustune ,
Hayal kuruyorum sanki benimlesin diye
Beynimde fırtınalar kopuyor
Yüregimin bir yerinde daglar patlarken,
Bir yerinde nehirler caglıyor
Bir gün kavusacagız diye..

Sana olan sevdama ALLAHIM sahit
Damarımda akan kanım, yuregim sahit
Nöbet tutarken aklıma gelir amacsız cekip gitmen
Ayrıldıgımız o gun
Seni severken ayrılmam derken kaybettigim o gun
Kanımın dondugu o lanetli gun
Seni sevmiyorum dedigin gun
Beni yıktıgın o gun ...
Ne gordunde eksık bende bu kadar kolay terkettın
Sevgimden,saygımdanmı eksiklik hissettin
Bu yalan dunyada tek gercegimdin..
Ne oldu ne olduda bu kadar kolay yıktın beni...

Sensiz uzun gecelerde boyle gelecege aglarken ben
Kahrolayım senden baskasını sevdiysem eger
Sensiz dogan gunese vede geceye
Lanet olsun sensız gecen her gunume
Ne bilirdim ellerin ellerin olacagını,
Ne bilirdim severken kaybedecegimi,
Ne bilirdim bilsem bu kadar severmiydim...
yazan cahit akay

Sen: Karlı dağlarımda açmış çiçeksin
Sen: Çiçekli kırlarda ki kelebeksin
Sen: Hiçbir zaman yakalayamadığım
Sen: Eşi bulunmaz kanatsız meleksin

Ben: Olsam senin için bir bal arısı
Ben: Koynuna girsem bir gece yarısı
Ben: Konuversem kalbinin üzerine
Ben: Olsam yüreğinin diğer yarısı

UNUTULMADINIZZZ..!! ♥...♥...♥
Her rüzgâr savuracak bir toz bulur. Her hayal yaşanacak bir can bulur... Her düş gerçekleşecek bir umut bulur... Kolay bulunmayan tek şey güzel bir dostluktur...

Gözlerin arasındaki ilişkiyi biliyor musun? Onlar birlikte göz kırparlar,
birlikte ağlarlar, her şeyi birlikte görürler ve birlikte uyurlar. Buna
rağmen asla birbirlerini görmezler. Arkadaşlık bunun gibi olmalı.
Arkadaşsız hayat cehennem gibidir. Dünyanın en iyi arkadaşı
sizlersiniz bir gülüşünüz dünyaya bedel
allah emanat olun
sevgilerimler

cahit akay

Sevmek kimine göre ölmek... - 2 Nisa., 2009

                                                               Aşkıma İsyan
İşte ben sensiz geçen bir güne daha merhaba diyorum.
Tadı yokki bir somun ekmeğin,suyun,
Soluduğum havanın,
Tadı bile yok ne şekerin ne tuzun.
Yokki sevenim,
Ben çiçekleri bile sevemem korkarım dikenlerinden.
Ben aşık olmadım,belki oldum göründüm.
Yaşamımdaki aşkı,
İçemedim ki o duyguyu acımı tatlımı.
Sabır, sabır çektikçe ufalanır parçalanır yüreğim...
Beni bugün benimle bırakın acılarımla,
Tükenip giden umutlarımla.
Uğraşmayın benimle,
Acımayın boş çuvallar gibi atın.
Atın ne fark eder ki...
Vurun be vurun;
Birde siz vurun,ne yani vurulmadık yerim mi kaldı?
Korkmuyorum ölmekten,
Artık ölüm bile bana boş geliyor.
İşte ben bunlerı yaşıyorum.
İşte ben denizim.
Azgın dalgalara kapılmış bir gemi,
Yokki yok gidecek hiç bir yeri.

Aşkım bu mısraları içimden geldiği gibi
yazıyorum
Biraz duygusal oldu ama bu gece şairliğim tuttu.
Ve ağlıyorum AĞLIYORUM..!
Seni bilmesemde görmesemde ne fark eder ki ben senın o tertemiz yüreğini seviyorum.
yazan cahit akay



Zor gelir sıra vedalara, üzülme gözyaşını dök bitsin…

Ayrıldığımız çarşı kafe…Hergün içinden geçtiğim,geçerken gözümü yukarılara diktiğim çarşı kafe…Ağlamıştın,ağlamıştık iki dertli çocuk gibi…Hiç ağlamadığım kadar…Bilmediğim kadar…Mendilin durur hala yanıbaşımda…Hatıramı, yalan mı,tanık mı bilemedim…Ben dindiremesem de,sen olurda ara sıra içlenir ağlarsan…Bırak gözyaşını…Dök…Bitsin

Zor gelir sıra vedalara, üzülmBir ateş düşerde yüreğine, ararsan beni sevdiğim
Bil ki yoruldum, gidemedim, uzaklarda değilim...
Yarım kalmış, çaresiz sevdaların, ilk acısında, Oynanmış, kırılmış gönüllerin, son sancısında,
Gidene dökülen gözyaşının, her damlasında,
Sevmeye küsmüş yüreğinin, tam ortasında,
Yokluğunla beni başbaşa bıraktığın yerdeyim...
sevgilerimle cahit akay
e gözyaşını d
t
SöyLe bana sebepsiz biter mi a$k ,, affeder mi a$k .! sin…

Zor
iyi günde kötü günde insanın yanında olabilicek sevincini üzüntüsünü paylaşabilecek gerçek dostlar bulmanız dileğiyle sevgiyle kalın allah emanet olun arkadaşlarım hayırlı akşamlar sakın gülmekten vaz geçmeyin bir gülüşünüz dünyaya beder
sevgilerimle cahit akay

Ömer Karaahmetoğlu - 30 Eyl., 2009

Hz. Mevlana şöyle seslenmiştir Allaha:

Ne olurdu, seninle tatlılaşsaydım; yaşayış zaten acı.
Ne olurdu, sen razı olsaydın benden de, herkes kızsaydı bana.
Ne olurdu, seninle aram düzgün olsaydı da, bütün alemlerle aram açılsaydı, dünya yıkılıp yansaydı.
Sen beni sevdikten sonra malın mülkün değeri mi olur? Zaten toprak üstünde ne varsa hepsi de toprak olacaktır.
Alem O'nunla kaimdir ve O'nsuz olan hiçbir şey yoktur. O'nun rızası, rahmeti, bereketi ve tecellisi olmayan hiçbir şeyin değeri yoktur.

Hz. Mevlana'nın kendi bakış açılarını yansıttığı ve amaçlarını açıkladığı sözü:
"Biz birleştirmek için geldik, ayırmak için değil."

Hz. Mevlana şöyle seslenmiştir insanlığa:
"Yine gel, yine gel, her ne olursan ol yine gel
İster kafir, ateşe tapan, putperest ol yine gel
Bizim bu dergahımız ümitsizlik dergahı değildir
Yüz defa tövbeni bozmuş olsun da yine gel."

Hz. Mevlana'nın evrensel bakış açısını anlatan bir sözü:
"Tapımızda (yolumuzda) riyazat yok; burada hep lütuf var, bağış var. Hep sevgi, hep gönül alış, hep aşk, hep huzur var burada."

Hz. Mevlana sözlerinin şifa ve gıda oluşunun sırrını şu sözlerle açıklamaktadır:
"Söz söyleyen kemal sahibi olursa, marifet ve hakikat sofrasını serdi mi, o sofrada her türlü yemek bulunur. Herkes orada gıdasını bulur."

asalettinyeter asalettinyeter şit durma hareketlen kişisinin resmi

asalettinyeter asalettin... - 22 Şub., 2010

GÖZLERİN

Hayatta mutlu olabileceğim tek yerdi gözlerin
Sen bunu anlıyamazsın
Gözgöze geldiğimiz vakit
Kahrolası mutsuzluk aldı içimden birşeyler
Azrailin canı aldığı gibi
Sevgisi yok olan insan gibi
Adına aşk desinler bu vakit
Eğer yaşamım son bulmazsa bu yerde

Bilmiyorsun
Hayatta mutlu olabileceğim tek yerdi gözlerin
Karanlığın yok olduğu yerdi
Benim direnişimin desteğiydi sanki
Dedim ya bilmiyorsun
Hayatta mutluluğu gördüğüm tek yerdi gözlerin

Nasıl anlatılır
Sensizliğinde
Bir toplumun yok oluşu gibidir
Varlığında
Hele birde bakıştığında
Ölülerin canlanması gibidir
Diyorum ya
Başlı başına bir kurtarıcıdır gözlerin

Senin haberin olsun
Gözlerinin sarhoşu ve aşığıyım
Gözlerin bir kurtarma meleği
Sonsuz kötülüklerin bitiricisidir
Bunların sebebi gözlerin
Yemin olsun sonsuz kere
Gözlerin mutluluğuma zemindir
HAYATTA MUTLU OLABİLECEĞİM TEK YERDİ GÖZLERİN...