=== BEDELI AGIR OLDU O AN ===

 

 

 

KARSI KARSIYA GELDIGIMIZ AN

SANA BAGLANDIGIM AN OLDU

GOZ GOZE GELDIGIMI SANDIGIM ANIN

SENIN BENI SEVE BILME IHTIMALININ

BEDELI COK AGIR OLDU O AN

GOZLERININ BAKISI YALAN

KALBIME DOKUNDU SANKI

BENI BENDEN ALDI O AN

SENIN BENI SEVE BILME IHTIMALININ

BEDELI COK AGIR OLDU O AN

YUREGIMIN EN DERINLERINDE

SENI YASATIGIM AN

SENI GORE BILME HEYCANINDAKI ANIN

SENIN BENI SEVE BILME IHTIMALININ

BEDELI COK AGIR OLDU O AN

GONLUMUN PARCALANMASINA

SEBEP OLAN GOZLERIN

ULASILMAZ SANDIM O AN

GOZUMDE BUYUTUM SENI

SENIN BENI SEVE BILME IHTIMALININ

BEDELI COK AGIR OLDU O AN

GERCEKLERLE KARSLASMAK

HAYLINI YASATA BILMEK O AN

SENI GOREBILMEK HAYALI

HEP YALAN OLDU O AN

SENIN BENI SEVE BILME IHTIMALININ

BEDELI COK AGIR OLDU O AN

SONUNDA GERCEKLERI OGRENDIGIM AN

GOZ GOZE GELDIGIM SANDIGIM AN YALAN

GOZLERININ BAKISI YALAN

BENI KALBIMDE YASATIGINI SANDIGIM AN YALAN

GORE BILEME HAYECANIN YALAN OLDU AN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

BIR DAMLA GOZ YASIMA BEDEL OLAN ASKIM

SONUNDA SANA KARSI BITTI O AN

 

YAZAN: ELİF YILMAZ

 

 

 

  

ARTIK HIC BIR ONEMI YOK HAYATIN 

Bir Adın Kalmalı bir adın kalmalı geriye

 bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

 aynaların ardında sır

 yalnızlığın peşinde kuvvet

evet nihayet

 bir adın kalmalı geriye

bir de o kahreden gurbet

 

 sen say ki

 ben hiç ağlamadım

 hiç ateşe tutmadım yüreğimi

 geceleri, koynuma almadım ihaneti

ve say ki

bütün şiirler gözlerini

 bütün şarkılar saçlarını söylemedi

 hele nihavent

 hele buselik hiç geçmedi fikrimden

ve hiç gitmedi

bir topak kan gibi adın

 içimin nehirlerinden

 evet yangın

 evet salaş yalvarmanın korkusunda talan

 evet kaybetmenin o zehirli buğusu

evet nisyan

 evet kahrolmuş sayfaların arasında adın

sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı

bu sevda biraz nadan

 biraz da hıçkırık tadı

 pencere önü menekşelerinde her akşam

 

dağlar sonra oynadı yerinden

 ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca

 sen say ki

 yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam

 ve ben seni sevdiğim zaman

bu şehre yağmurlar yağdı

 yani ben seni sevdiğim zaman

ayrılık kurşun kadar ağır

gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın

yine de bir adın kalmalı geriye

 bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet

 evet nihayet

 bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet beni affet

 Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç

 

           

    

 

                                                                                                                         

 

BEYAZ GÜL

Seni arıyorum kalabalık caddelerde,
Tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun...
Perişan hayallerimin başladığı yerde,  
Sana sesleniyorum, duyuyor musun?

Beyaz güller açtı bahçelerde, sevdiğin...
Ya o karanfil... Baygın kokulu çiçek.
Gel, yalnızlık bahçeme beyazlar giyin,
Anladım ki, bu ömür sensiz geçmeyecek.

Odamı süsleyen ellerini uzat,
Hazzından dile gelsin bastığın halı..
Açılsın sevincinden perdeler kat kat...
Işık ve ateş senin için yanmalı...

Sonra çevir düğmesini, radyonun
Sevdiğin musiki dolsun odama,
Dinle şarkısını büyük koronun,
Beni düşün! beni düşün, ağlama...

İçimden bir ses diyor ki; sabret..
Sonu gelecek bu yalnızlığın.
Bütün aynalar gülecek elbet,
Açılacak kapılar ansızın..

Yalnız sen varsın beyaz gülüm,
Evde, bahçede ve sokakta,
Bir eylül akşamı gördüğüm ,
O, beyaz hayalsin uzakta..

Yakınsın; yalnızlık kadar,
Uzaksın; yakınmış gibi,
Sensiz yaşadığım yıllar
Bu kadar güzel değildi.

Yeter... Gel artık yeter...
Karanfiller açtı gel !!
Kış bahçesinde güller,
Beyaz güller açtı gel...

                                     

                        

 

=====HİC BİLMEDİN=====  

 

------------------------------YALNIZLIK ÇEMBERİNDE--------------------------------- Günlerim herzaman ki gibi karanlık yine Acı ile geçiyor saatler özlem ile Ne zaman dalmıyorki gözlerim senli sensizliklere Durmuyor gözyaşlarım yalnızlık çemberinde. Yorulmuyor hayat dert çile vermeye Şarkılar yoldasım sigaramla birlikte Tükenmek bilmeyen bir boşluğun içinde Savruluyorum rüzgarla birlikte Farkında olmadan yalnızlıık çemberinde. Nedeni yok belki bu sensizliğin Yada bana verdiğin bu ayrılık yelinin Sana yazdığım ilk şiiri hatırlarmısın Ayrılıktı adı Ayrılmam dediğin ayrılık Yıkılmıştı o gün dünyam Gözümde yalandı herşey sevda bile Yıkmam demiştin Ama bıraktın beni yalnızlık çemberinde. Şimdi soruyorum kendime Neden sen, neden sevdim diyorum Oysa ne mutluydum senden önce Aradığım aramasını beklediğim Düşündüğüm kimse yoktu Mutluydum yinede yalnızlık çeberinde. Şimdi ise perişanım Hasret rüzgarlarını saldın üstüme Çaresizliği tanıttın Derman bulamıyorum şimdi dertlerime Öyle acımasızki şu hayat Gelmiyor ECEL'im YALNIZLIK ÇEMBERİNDE...

 

Gittin...
Ben arkandan sadece baktım.
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
’’gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim...’’ diyecektim sana.
Konuşamadım...

Gittin...
gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.
Öğlesine acıdı ki içim, tutup koparsalardı kolumu,
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözümden.
Ağlayamadım...

Gittin...
gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden.
Ellerim değilmiydi her dokunuşunda seni ürperten?!
ürperirdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini,
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım...

Gittin...
bir yıkım gibiydi gidişin.
Sen adım, adım uzaklaşırken benden çöküp kaldı bedenim olduğu yerde.
Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kez yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım.
Kalkamadım...

Gittin...
oysa ben geldiğin gün gideceğini biliyordum.
Hazırdım gidişine.
Kaçak zamanları yaşıyorduk.
Zaman bitecek ve sen gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim.
Edemedim...
Başlayamadım...

Gittin...
bir şey söyledin mi giderken?
‘KAL’ dememi istedin mi?
Son bir kez ‘ SENİ SEVİYORUM ’ dedin mi?
‘BEKLE BENİ DÖNECEĞİM’ dedin mi?
Beynim öylesine uğulduyordu ki...
Duyamadım...

Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi.
Binlerce kilometre uzaklarda dahi olsan,
iki metre ötemde de fark etmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluğun duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...

 
Gittin...

 unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları bir sandığa koyup hayatı
bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı,
bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...

Gittin...
bir okyanusun ortasında,
tek küreği kaybolmuş
sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim artık.
Bil ki; Sevmekten vazgeçmedim seni,
bil ki seninle birlikte sevdanıda taşıyacağım yüreğimde.
Bil ki seni...

unutamadım

 

 

                                                               

  

____________________________________________________________________

 

 

 

KENDI SIIRLERIM

 

 

 

 

 

 

           

 

 

 

HEYYA HEY
Bu sevdanin yolunda,
Canlari  kaybettim.
Seni Turan Ülküsü,
Seni böyle çok sevdim....

Seni Türkün basbugu,
Seni böyle çok sevdim...

Vuruldum meydanlarda,
Zincirlere vuruldum.
Idam verdi hakimler,
Sehpalara kuruldum...

sahlandik tandogan meydanlarinda,
Bilendik mamagin zindanlarinda.

Hey ya hey...

Kim kaldi meydanda kimler var söyle,
Ancak Türk irkidir direnir böyle...

Hey ya hey..

Basimiz trasli mahkemelerde,
Muhammed cezbesi iskencelerde...

Hey ya hey..

Yil oldu dönmedi yigidimiz,
Acep ne zamanki, dügünümüz...

Sehpada söyledik dügün türküsü,
Yasasin irkimin Turan ülküsü....

Bir sanli ordunun neferleriyiz,
Alparslan Türkes'in askerleriyiz...

Hey ya hey hey ya hey
Hey ya mola yar yar
Hey ya hey hey ya hey
Hey ya mola yar . 

 

 

 

 

 

GENÇLİĞE HİTABE

         Ey Türk gençliği ! Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.
        Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahilî ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve Cumhuriyet'i müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
         Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi vazifen, Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!

                                                                                                    Gazi Mustafa Kemâl ATATÜRK
20 Ekim 1927

 

]÷·•)— şєнιтℓєя νυяυℓυη¢α ∂єğιℓ, υηυтυℓυη¢α öℓüя 

 

ZaP SuYu Karanlık gecede kara sudan, Zap suyuna giden yol, Dolunay azaplığında vatanımın, Ay örgüsü saçlarına vurgun düşmüşüm. Alın yazımızda vatan ve bayrak,şehitlik yazılmış, En güzel türküyü kurşun söyler özüme, Olaki pendürek ağıdı,cudi,kabar türkülerinde Muabbeti bulurum bir zaman, Şahadet aslanlarının savaşında. Ölümsüzlük,şehitlik,bayrak hilalinde can veren kan veren yiğitler, Yar gönlümüze düşende çıktık dağların başına, Karanlık gecede,el uzattık hilale, Vurgun yedik seher rüzgarında, Gurbet türkülerinde selamettik yar diyarına, Savaş türkülerinde kendimizi bulduk, Vatan türküsüyle toy eyledik her zaman, Kürşat baskınlarında,şahadetime destur verilirken, Tekbir-i ilahi ki bayrağındaki iman, Vatan olası gönül neylerim,neylerim,sensiz acep? Seninle gezerim ŞAVŞATI KARS'ı, Seninle inerim bingölden VAN'a MUŞ'tan el ederim ADIYAMAN'A. En deli sevdaları yaşarım,pusuya geçerken Keleş sesinde yas tutarım ölen şehitlerin ardından. Divanesi olduğum anadoluyu gezerken, NASİBİM BİR KURŞUN OLUPTA, DÜŞERSEM TOPRAĞA, EĞER,EĞER,EĞER TOPĞRAĞIM AÇMIŞSA BAĞRINI, DAMLA,DAMLA DÜŞÜYORSA TOPRAĞA KAN, BAYRAKLARA SARILIYORSA TABUTLAR, ANALAR,ANALAR AĞLIYORSA... İLGİNÇ EVLERİNİN ARDI SIRA, GELİNLER,GELİNLER YAS TUTUYORSA YAZIKLAR OLSUN BU DÜŞMANA!

 

==YAGMUR==

her yagmur yagisinda

aklima gelen tek sey

göz yaslari oldu

sokagin basinda oturup

sisli sokaklara derdini anlatiyisini

ve

goz yaslarini aklima gelirdi

oysaki

senin her doktugun goz yasiyla

ben eriyorudm

elini tutup bi gun

o yagmurlarda seninle gulmeyi isterdim

ama senin gozlerin

hala o sokakgin basinda

ve

sisli sokaklarda aglar durur

gidisin uzun zaman oldu

ama her gecisimde

seni goruyorum o yerde

senin yerini ben aldim simdi

ben agliyorum her yagmur yagisinda

==ZAMANSIZ GIDERSEM==

Zamansiz gidersem eger

bir halkin hakki var uzerimde

vebali ile gidemem

evraklar kan icinde

paralar kara icinde

bana gül ile gelme

geleceksen

kanli evraklar

karalanmis paralar

VE

yüreginde zerre kadar merlik varsa

sebebimle gel

malammat olmus su hayat icinde

hudutlar cizilmis evrene

ve her yigit sevemez

böyle

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hic görmedin,
Senin icin akan gözyaslarımı...
Hic bilmedin,
Seni düsünürken
Nasıl dalıp gittigimi...
Hic hissetmedin,
Cöl ortasında, vadiyi özler gibi
Seni özledigimi...
Unutmaya çalıştım...
Unutamadım...
SEN, unutamadıgımsın...
Hic sormadım,
Unutulmusluk kervanının bir yolcusu
Bir handa sabahlayan, bir yabancı
Bir günlügüne acan cicek..
Bir gecede bitirilen sohbet mi olmak istedin???
Göremedin cabamı...
Unutmaya çalıstıgımı bilmedin...
Cektigim ızdırabı hissetmedin...
Ne gelir elden??
Unutamadım...
SEN unutamadıgı